تعیین اثربخشی درمان رویارویی و بازداری از پاسخ بر کاهش نشانه های اضطراب و افسردگیدر افراد مبتلا به اختلال وسواس اجباری

هدف این پژوهش تعیین اثربخشی درمان رویارویی و بازداری از پاسخ (ERP) بر کاهش نشانه های اضطراب و افسردگی در افراد مبتلا به اختلال وسواس اجباری است. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل و جامعه پژوهش شامل همه بیماران مبتلا به وسواس بین۱۸ تا ۵۰ سال هستند که در سال ۱۴۰۰ به مرکز مشاوره خصوصی شهر تهران مراجعه کردند. در این پژوهش یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل وجود دارد، این ۳۰ نفر به صورت تصادفی در یکی از گروه های آزمایشی یا کنترل قرار گرفت. ابزارهای اندازه گیری عبارت بودند از : پرسشنامه ی اضطراب بک و پرسشنامه ی افسردگی بک. برای روش درمانی رویارویی و بازداری از پاسخ (ERP) از پروتکل درمانی »درمان اختلال های اضطرابی« اثر اندرو و همکاران استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۳ انجام شد. طبق نتایج تحلیل کوواریانس میانگین تعدیل شده نمره نشانههای اضطراب بیماران در دو گروه آزمایش و کنترل پس از مهار متغیر همانند برای گروه آزمایش ۲۴/۲۴ و برای گروه کنترل ۳۳/۸۲ و میانگین تعدیل شده نمره نشانههای افسردگی بیماران در دو گروه آزمایش و کنترل پس از مهار متغیر همانند برای گروه آزمایش ۱۷/۴۴ و برای گروه کنترل ۳۱/۱۵ میباشد، که تفاوت معنی داری با یکدیگر دارند. به عبارتی درمان رویارویی و بازداری از پاسخ در کاهش نشانه های اضطراب و افسردگی در بیماران مبتلا به اختلال وسواس اجباری اثربخشبوده است و موجب کاهش اضطراب در بیماران شده است.