بررسی قاعده فقهی علم نافع در تعلیم و تعلم *
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 168
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MFT-5-10_006
تاریخ نمایه سازی: 22 تیر 1401
چکیده مقاله:
در تاریخ فقه، قواعد فقهیه به عنوان عام فوق در استنباط احکام شرعی به ویژه مسائل مستحدثه، نقش بی بدیلی دارند. فقه تربیتی نیز به عنوان فقه نوین نیازمند برخورداری از پشتوانه قواعد فقهی متناسب با خود است. این مهم هنگامی ضرورت می یابد که در بسیاری از مسائل تعلیم و تعلم ادله مصرحی وجود ندارد. قاعده فقهی علم نافع در تعلیم و تعلم، قابلیت تطبیق بر بسیاری از مسائل تعلیم و تعلم را دارد. مولف به شیوه اجتهاد جواهری که سنت پذیرفته شده حوزه های علمیه است وفادار بوده و با روش تحلیلی - توصیفی و انتقادی، ادله قول مشهور در رجحان تعلیم و تعلم علم نافع و مرجوحیت تعلیم و تعلم علم غیر نافع را از منظر فقهی بررسی کرده است. اولویت تعلیم و تعلم، علم دینی و علم نافع اخروی نسبت به علوم دیگر، استحباب تعلیم و تعلم علم نافع، مرجوحیت تعلم علم غیر نافع و اباحه تعلیم علم غیر نافع صرف نظر از عناوین ثانویه، از نتایجی است که این تحقیق به آن دست یافته است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علیرضا اعرافی
استاد درس خارج حوزه علمیه قم (www.eshragh-erfan.com).
مجید طرقی
استاد حوزه و عضو هیات علمیه جامعه المصطفی العالمیه (toroghimajid۹۳@gmail.com).
حسین مولودی
دانشجوی دکترای فقه تربیتی، جامعه المصطفی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :