بررسی مزایای استفاده از میراگرهای فلزی در تقویت سازه ساختمان های مرتفع (نمونه موردی ساختمان های ۱۵،۱۰،۵ طبقه)

تغییر مکان نسبی طبقات، یکی از معایب قاب های فولادی خمشی است. اگرچه این نوع سیستم، ظرفیت اتلاف انرژی و شکل پذیری بالایی دارد، اما تشکیل مفاصل پلاستیک در اطراف ناحیه بحرانی تحت ناحیه گره (Panel Zone) می تواند کاربری این نوع قاب ها را بعد از وقوع زلزله بعلت تغییر شکل های ماندگار دچار مشکل نماید. از سوی دیگر، رفتار قاب های مهاربندی شده هم مرکز Concentrically Braced Frames به دلیل رفتار خرپایی این قاب ها، اثر قابل توجهی بر کنترل میزان تغییر مکان نسبی طبقات دارد، اما چنین قابی فاقد یک سازوکار پایدار اتلاف انرژی است.با مطالعه رفتار سازه مشاهده می شود که نسبت میرایی سازه کنترل شده متاثر از نسبت تنظیم TMD کنترل شده توسط سیستم میراگر لرزه ای می باشد .در زلزله های حوزه دور افزایش تعداد میراگر بهتر است چون با توجه به عدم قطعیت موجود در پیش بینی زمین لرزه و همچنین مشخصات دینامیکی سازه مثل فرکانس های طبیعی .استهلاک مودهای مختلف ارتعاشی، مفیدتر آن است که از تعداد میراگرهای بیشتر استفاده شود به نحوی که این میراگرها دارای ارتعاشی با اندک اختلافی نسبت به هم باشند تا بتوان محدوده بیشتری از فرکانس ها را پوشش داد که به اینگونه MTMD گفته می شود.با افزایش نسبت جرم میراگر در تمام زلزله ها چه حوزه دور و چه نزدیک باعث کاهش شتاب طبقات می گردد. میراگرهای جرمی تنظیم شده به دلیل عدم نیاز به تعمیر و نگهداری ویژه، عدم نیاز به منبع انرژی خارجی و قابلیت بهره برداری دائمی، کاربرد وسیعی در کاهش پاسخ لرزه ای سازه های بلندمرتبه در مقابل اثر باد و زلزله دارند. با افزایش تعداد طبقات سازه اثر بخشی سیستم TMD بیشتر می شود و باعث کاهش بیشتر تغییر مکان حداکثر طبقات می گردد.