دیسپارسیون حالت جامد در تهیه نانو/میکروکامپوزیت های پلیمری ترموپلاستیک

بخش قابل توجهی از تحقیقات در حوزه نانوکامپوزیت های پلیمری قبل از مسئله مشخصه یابی و ساخت، چگونگی توزیع و تفرق یا دیسپارسیون مناسب نانوذرات است. فناوری اساسی در مخلوط کنه ای بر پایه فرکانس تشدید صوتی ترکیبی از انرژی صوتی و ارتعاش بوده که می تواند در حالت جامد باعث ایجاد دیسپارسیون ذرات گردد. در این تحقیق، دیسپارسیون حالت جامد نانوذرات کربنی کربن سیاه و گرافیت به عنوان پیش فرآیند اصلی بر روی گرانول های پلی یورتان ترموپلاستیک، پلی اتیلین سبک و آکریلونیتریل بوتادین استایرن صورت گرفته و کامپاند تهیه شده در روش کلندرینگ به منظور امکان سنجی ساخت ورق های کامپوزیتی استفاده می گردد. نتایج نشان داد دمای شیشه ای در سینترینگ سطح گرانول ها،ویسکوزیته مذاب در کلندرینگ و اندازه ذرات بر روی راندمان دیسپارسیون ذرات تاثیر گذاشته که منجر به تغییرات در خواص مکانیکی می شود. نتایج نشان داد نانوذرات گرافیت با درصد وزنی ۱ درصد منجر به کرنش در شکست بیشینه نانوکامپوزیت ها نسبت به پلیمر پایه می شود و دیگر خواص کششی نمونه ها در حالت پلیمرها با دمای شیشه ای پائین تحت تاثیر نامطلوب افزایش ذرات بوده در حالیکه خواص کششی نانوکامپوزیت ها در حالت استفاده از پلیمر آکریلونیتریل بوتادین استایرن با افزایش نانومواد افزایش یافته و در میکرومواد اثر برعکس ایجاد می گردد