بهینه سازی محیطی بخش های مراکز درمانی از دیدگاه روانشناسی

امروزه با پیشرفت در علم روانشناسی و نیاز اساسی انسان به محیط های آرامش بخش و تسکین دهنده در دنیای پر تنش و اضطراب، بی تردید این استفاده از این علم در بهینه سازی انواع محیط ، امری اجتناب ناپذیر بوده است. بیمارستان و فضاهای درمانی نیز تقریبا جزءلاینفک زندگی هر فردی محسوب می شوند.هر فردی به هر دلیلی بدن شک مسیرش به این مکان ها افتاده است.فضاهایی که متاسفانه در طراحی داخلی آنها و اهمیت این موضوع در روحیه بیماران ،.کمتر موردنظر است ،به عنوان مثال ، کودک بیمار،بیشتر از ترس از مبتلا شدن به بیماری ،ترس از ورود به این مکانه ای رسمی و فاقد رنگ مناسب و غیر قابل لمس را دارد.او به تنهایی هر چقدر که سعی در ارتباط برقرار کردن با محیطی که در آن قرار گرفته بکند تا بتواند بر ترس و اضطراب خود غلبه کند،راه به جایی نمی برد.چرا که این فضا از دنیای پر رنگ و لعاب کودکانه او فرسنگها فاصله دارد.او به هنگام بیماری خود را گناهکار،و رفتن به این فضاهای درمانی را نوعی تنبیه تلقی می کند. هیجانات نقش بسیار مهمی در زندگی آدمی دارند و شادکامی هدف نهایی و مشترک انسانهاست. با استفاده از روانشناسی چارچوبی از نقطه نظرات، تحقیق ها و فرضیات را می توان فراهم آورد که می تواند به ما در درک بهتری از روابط متقابل انسان و محیط اطراف، کمک کند. با استفاده از این دانش می توان در طراحی و ساخت، ارزیابی هایی را انجام داد که بهترین ابزار برای طراحان حرفه ای به حساب می آید. اگر ما بدانیم چه چیز در گذشته عملکرد بهتری از خود نشانداده است، برای طراحی بهتر در آینده آمادگی بیشتری خواهیم داشت.