ارزیابی ژنوتیپ های برنج (.Oryza sativa L) براساس صفات ریشه ای در شرایط بدون تنش و تنش کم آبیاری

تنش خشکی از مهم ترین تنش های غیرزنده محیطی است و بیشترین تاثیر را بر روی رشد و نمو گیاهان زراعی دارد. با هدفبررسی پاسخ ریشه ژنوتیپ های برنج به تنش کم آبیاری، آزمایشی گلدانی در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار با استفادهاز ۷۰ ژنوتیپ برنج بومی و اصلاح شده کشورهای آسیای مرکزی و غربی و در دو محیط بدون تنش (آبیاری کامل) وکم آبیاری (قطع آبیاری در مرحله انتهای پنجه زنی گیاه)، طی سال ۱۳۹۹ در موسسه تحقیقات برنج کشور (رشت) انجام شد.صفات ریشه ای مورد بررسی شامل وزن تر ریشه، وزن خشک ریشه، سطح ریشه، چگالی سطح ریشه و نسبت وزن ریشه بهحجم ریشه بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثرات ساده ژنوتیپ و محیط و اثر متقابل ژنوتیپ و محیط بر صفاتریشه ای ژنوتیپ های برنج معنی دار بودند. بر اساس نتایج گروه بندی ژنوتیپ های برنج با استفاده از آزمون حداقل واریانسWard’s در هر دو محیط، ژنوتیپ های برنج به ترتیب به پنج و چهار گروه تفکیک شدند. نتایج حاصل از گروه بندی و مقایسهمیانگین صفات ریشه ای ژنوتیپ های برنج نشا ن دهنده پاسخ متفاوت ژنوتیپ ها نسبت به تنش کم آبیاری بوده که دلیل اینموضوع می تواند متفاوت بودن خاستگاه ژنوتیپ های مورد ارزیابی باشد.