بررسی تاثیر چیدمان لایه ها در تحلیل تنش سازه کامپوزیتی

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 271

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MMICONF10_097

تاریخ نمایه سازی: 22 اسفند 1400

چکیده مقاله:

تنش های یک سازه درام دوار کامپوزیتی مورد استفاده در موتورهای توربین گاز هوایی وبهینه سازی آن با بررسی تاثیر تعداد لایه ها و زاویه الیاف در نتایج تحلیل تنش این سازه به منظور انتخابچیدمان مناسب برای درام مفروض است. با توجه به هندسه سازه درام مورد بررسی و به منظور انجام تحلیلبه صورت یک پوسته درام دوار مدل سازی و تحلیل به کمک روش اجزاء محدود و نرم افزار آباکوس انجام شدهاست. شکل پذیری اتصالات را می توان یکی از مهم ترین عوامل موثر در رفتار سازه های بتن آرمه دانست؛ با این وجود معمولا اتصالات از این نظر دچار ضعف هستند. از این رو بحث تقویت اتصالات از مسائل مورد توجه در مهندسی عمران می باشد. در سال های اخیر استفاده از مواد کامپوزیتی frp به منظور تقویت ساختمان ها مورد توجه قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر چیدمان لایه ها در تحلیل تنش سازه کامپوزیتی می باشد. نتایج نشان دهنده عملکرد خوب صفحه کامپوزیتی مذکور نسبت به طراحی های متدوال می باشند. همچنین نتایج بهتری را به هنگام بکار بردن محدودیت ارتعاشات و تغییرمکان های بیشینه نسبت به زمانی که تنها تغییرمکان، قید مسئله را تشکیل میدهد، میتوان مشاهده نمود. بنابراین مسئله در اینجا این است که یکی از مهم ترین مسائل در ساخت سازه های کامپوزیتی توانایی اتصال و مونتاژ آنها است. طراحی و ساخت اتصالات با استحکام مناسب در این سازه ها بسیار ضروری می باشد. از روش های استحکام بخشی اتصالات کامپوزیت ها می توان به استفاده از المان های تقویتی در محل اتصال کامپوزیت ها اشاره نمود. از المان تقویتی چسب به منظور اتصال دو قطعه کامپوزیتی نیز استفاده می شود. استفاده از المان های چسبی سبب یکنواختی توزیع تنش و در نتیجه بهبود استحکام و چقرمگی اتصال می شود. جهت گیری الیاف یکی از مهم ترین پارامترهای موثر بر مود دوم نرخ رهایی انرژی کرنشی در شروع جدایش بین لایه ای است. از تیری با شکاف انتهایی برای اندازه گیری نرخ رهایی انرژی کرنشی در شروع جدایش بین لایه ای کامپوزیت های لایه ای استفاده شده است.

نویسندگان

بهرام مرادی

کارشناس ارشد عمران- سازه دانشگاه آزاد اسلامی ورامین-پیشوا