بررسی خواص ریزساختاری، فیزیکی و مکانیکی بدنه های استآتیتی تهیه شده با استفاده از مواد اولیه ی داخلی

در پژوهش انجام شده، بدنه های استآتیتی با استفاده از مواداولیه ی بومی و واکنش حالت جامد در سه دمای ۱۲۰۰ ، ۱۲۵۰ و Co ۱۳۰۰ به مدت یک ساعت، تهیه شدند. بدین منظور، با بهره گیری از الگوریتم ژنتیک و نرم افزار متلب، بهینه سازی ترکیبات جهت دستیابی به نزدیک ترین ترکیب استوکیومتری، انجام شد و سرانجام مخلوط های، c۲ ، حاوی تالک و سیلیس، cf۳، حاوی تالک، سیلیس و فلاکسکربناتباریم و مخلوط c۳ متشکل از تالک، سیلیس و اکسیدمنیزیم، با درصد متفاوتی از مواداولیه ساخته شدند. به منظور بررسی میکروساختار، خواص مکانیکی و خواص فیزیکی، به ترتیب از روش های پراش پرتویایکس ( XRD )، میکروسکوپ الکترونی روبشی ( SEM )، آزمون خمش سه نقطه ای و چگالی ارشمیدسی استفاده شد. باتوجه به آنالیزهای فازی، پلیمورف پایدار استآتیت در دماهای ۱۲۰۰ تا Co۱۳۰۰ فاز پروتوانستآتیت به دست آمد و طبق بررسی های میکروساختاری نمونه ی c۳ تخلخل بیشتری داشت. بهترین خواص فیزیکی و بیشترین چگالی برای نمونه های c۲ و cf۳ در دمای Co۱۲۵۰ و مقادیر ۳g/cm۷۹ / ۲ و ۳g/cm۷۳ / ۲ به دست آمد. بالاترین عددسختی نیز مربوط به همین دو نمونه و به ترتیب، HV۲۳∓۲۴ / ۵۰۱ و HV۳∓۵۸ / ۴۷۲ حاصل شد. مطابق ارزیابی های انجام شده، بهترین خواص در نمونه های c۲ و cf۳ سینترشده در دمای Co۱۲۵۰ دیده شد. به همین سبب، آزمون خمش سه نقطه ای فقط روی این دو نمونه انجام شد و نتایج MPa۸۰ / ۹۳ و MPa۲۲ / ۸۸ حاصل گردید. می توان گفت دو نمونه ی c۲ و cf۳ سینترشده در دمای Co۱۲۵۰ بهترین ترکیبات جهت ساخت بدنه های استآتیتیخواهندبود.