بررسی آزمایشگاهی اثر طول آبشکن T شکل نامتقارن بر میزان آبشستگی در شرایط غیرمستغرق

از نقطه نظر مهندسی رودخانه استفاده از آبشکن برای اهداف حفاظت و کنترل سواحل و کنار هها روش متداولی است. انتخاب آبشک نها در هر محل با توجه به شرایط محلی، اهداف ساخت و عملکرد مورد انتظار از آ نها انجام م یگیرد. ساخت این ساز هها باعث ایجاد تغییراتی در مورفولوژی رودخانه م یشود که این تغییرات ناشی از اندرکنش سیال، رسوب و سازه مزبور اس ت. آبشک نها با توجه به محدود کردن قسمتی از عرض مفید جریان در مقطع رودخانه باعث افزایش سرعت موضعی و تنش برشی در پیرامون خود شده و اطراف دماغه حفره آبشستگی رخ م یدهد. بنابراین انتخاب ساختاری مناسب از آبشکن که بتواند در عین تثبیت ساحل رودخانه، آبشستگی کمتری در اطراف آن ایجاد شود م یتواند در پابداری آبشکن مفید است. در این تحقیق مقایسه الگوی آبشستگی در آبشکنT شکل متقارن و نامتقارن مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان م یدهد الگوی آبشستگی در اطراف این آبشک نها متفاوت و تغییر طول بال به سمت بالا دست و پایین دست بر آبشستگی موثر است.