الکوی ساختاری رابطه سرمایه گذاری جمعی عاطفی با سرمایه عاطفی و شکایات روان تنی در پرستاران

مقدمه: شکایات روان­تنی در پرستاران از زمره متغیرهایی است که سلامت آن­ها را در محیط­های کاری تهدید می­کند. به همین دلیل لازم است تا از طرق مختلف برای کاهش این نوع شکایات به آن­ها کمک نمود. این پژوهش با هدف تعیین الگوی ساختاری رابطه سرمایه­گذاری جمعی عاطفی با سرمایه عاطفی و شکایات روان­تنی در پرستاران اجرا شد. روش­ کار: روش پژوهش همبستگی از نوع تعیین الگو، و جامعه آماری پژوهش را پرستاران بیمارستان امین ­در شهر اصفهان تشکیل دادند که از بین آن­ها ۲۱۸ نفر به شیوه ی نمونه ­گیری در­دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه سرمایه­گذاری جمعی عاطفی با آلفای کرونباخ برابر با ۹۶۵/۰، پرسشنامه سرمایه عاطفی با آلفای کرونباخ برابر با ۹۶/۰ و مقیاس شکایات روان­تنی با آلفای کرونباخ برابر با ۸۶/۰ بودند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و مدل­سازی معادله ساختاری (SEM) تحلیل شدند. یافته ­ها: بین سرمایه­گذاری جمعی عاطفی با سرمایه عاطفی رابطه مثبت و معنادار (۰۰۱/۰=p)­ و بین سرمایه­گذاری جمعی عاطفی و سرمایه عاطفی با شکایات روان­تنی نیز رابطه منفی و معنادار (۰۰۱/۰=p )­ وجود دارد. مدل­سازی معادله ساختاری و تحلیل میانجی (واسطه­ای) نشان داد که سرمایه عاطفی متغیر واسطه­ (میانجی) کامل در رابطه سرمایه­گذاری جمعی عاطفی با شکایات روان­تنی است. نتیجه ­گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که می­توان از ظرفیت­های مثبت سرمایه عاطفی و سرمایه­گذاری جمعی عاطفی برای ارتقاء سلامت جسمی پرستاران در محیط­های کاری پرستاری استفاده نمود. بنابراین پیشنهاد می­شود در فرایند آموزش پرستاری این امر مهم لحاظ شود