ارزیابی پایداری ژنوتیپ های خیار (Cucumis sativus L.) به شدت نور کم

نور یکی از مهمترین تنشهای محیطی است که مورفولوژی و فیزیولوژی گیاه را تحت تاثیر قرار میدهد، و اثرات عمدهای بر تولیدات کشاورزی میگذارد. به منظور ارزیابی اثر فصل کشت و تغییرات فصلی بر شاخصهای رشد و عملکرد خیار گلخانه ای، آزمایشی در قالب طرح پایه کاملا تصادفی در دو فصل پاییز و بهار با نه ژنوتیپ (لاین) خیار در سه تکرار در گلخانه گروه علوم باغبانی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان انجام شد. تغییرات فصل با تغییرات تابش خورشید و شدت نور طبیعی در طی پاییز و بهار در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که فصل کشت و تغییرات فصلی تاثیر معنیداری بر رشد گیاه و عملکرد داشت، و بیشترین رشد گیاه و تعداد گره در شرایط نور بیشتر به دست آمد. نتایج همچنین نشان داد که ژنوتیپ C۲ کمترین اختلاف عملکرد در دو فصل از نظر تعداد میوه را نشان داد که بیانگر پایداری ژنوتیپ مذکور در دو فصل میباشد، همچنین بیشترین اختلاف عملکرد تعداد میوه به ژنوتیپ C۵ اختصاص یافت. از نظر صفات تعداد گره، تعداد گل ماده در ده گره و تعداد گل نر در ده گره، به ترتیب ژنوتیپ های C۳، C۲ و C۱۰ ، C۵ کمترین اختلاف در دو فصل را نشان دادند و بیشترین اختلاف این صفات به ترتیب به ژنوتیپ های C۲، C۱ و A۱۱ اختصاص یافت.