تاثیر تمرین استقامتی بر مقادیر پلاسمایی AGRP و NPY در رت های نژاد ویستار
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 208
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SHIMU-24-6_003
تاریخ نمایه سازی: 5 آذر 1400
چکیده مقاله:
مقدمه: پروتئین وابسته به آگوتی(AGRP) و نروپپتیدY (NPY) نروپپتیدهایی هستند که در کنترل اشتها نقش دارند. در مورد تاثیر تمرین استقامتی بلند مدت بر آن ها مطالعات کمی انجام شده است. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر ۱۶ هفته تمرین استقامتی بر مقادیر پلاسمایی AGRP و NPY رت های نژاد ویستار بود.
مواد و روش ها: ۲۰ سر رت نر نژاد ویستار جوان، با دامنه سنی ۵۰ تا ۶۰ روز و میانگین وزنی ۱۰±۱۵۸ گرم به طور تصادفی ساده به دو گروه مساوی کنترل(تعداد ۱۰ سر) و تمرین(تعداد ۱۰ سر) تقسیم شدند. برنامه تمرینی ۱۶ هفته تمرین استقامتی، هر هفته پنج روز متوالی و هر روز به مدت ۶۰-۵۰ دقیقه روی تردمیل با سرعت ۳۰-۲۵ متر در دقیقه برابر با شدت ۸۵-۶۵ درصد حداکثر اکسیژن مصرفی بود. پس از پایان ۱۶ هفته، خونگیری در حالت ناشتا و ۲۴ ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین انجام شد. برای بررسی تفاوت های بین گروهی از آزمون t مستقل استفاده گردید. سطح معناداری نیز P<۰.۰۵ در نظر گرفته شد.
یافته های پژوهش: یافته های تحقیق حاضر نشان داد تمرین استقامتی با شدت ۸۵-۶۵ درصد حداکثر اکسیژن مصرفی باعث افزایش معنا دار میزان AGRP (P=۰.۰۰۱) و افزایش غیر معنادار میزان NPY در رت های گروه تمرینی در مقایسه با گروه کنترل شد.
بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین استقامتی باعث تعادل منفی انرژی در رت ها می شود و به منظور جبران این تعادل منفی انرژی میزان AGRP پلاسمایی افزایش معنادار و NPYپلاسمایی افزایش غیر معناداری(افزایش بیش از ۲۳ درصدی) می یابد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مجتبی پایداراردکانی
Dept of Physical Education, Faculty of Psychology, Ardakan University, Yazd, Iran
بهزاد ساکی
Dept of Exercise Physiology,Faculty of Physical Education, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
محمدرضا کردی
Dept of Exercise Physiology, Faculty of Physical Education, Tehran University, Tehran, Iran
عباسعلی گائینی
Dept of Exercise Physiology, Faculty of Physical Education, Tehran University, Tehran, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :