بررسی موانع پیش روی تحقق حکمرانی خوب در جمهوری اسلامی ایران

حکمرانی خوب یکی از مباحث بسیار مهم که از دهه ۱۹۸۰ به بعد در ادبیات توسعه مطرح شده است که تحقق آن جز از طریق تعامل اجزای مختلف یک کشور (دولت، بخش خصوصی، و جامعه مدنی) امکان پذیر نیست. بانک جهانی حکمرانی خوب را بر اساس شش شاخص؛ حق اظهارنظر و پاسخگویی، ثبات سیاسی و عدم خشونت، کارآیی و اثربخشی دولت، کیفیت قوانین و مقررات، حاکمیت قانون و در نهایت کنترل فساد تعریف می کند. اثر حاضر در صدد است ضمن بررسی وضعیت این شاخص ها در ایران، موانع پیش روی اجرای صحیح این شاخص ها در کشور را ورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار دهد. در همین راستا، پرسش اصلی مقاله ان است که، چه موانعی در مسیر تحقق شاخص های حکمرانی خوب در ایران وجود دارد؟ با اتکا بر روشی توصیفی – تحلیلی، یافته های مقاله حاکی از آن است که؛ تحقق حکمرانی خوب فرایندی زمان بر است که بایستی با وسواس و موشکافی، برنامه ریزی شده و به طور منظم پیگیری شود. در همین راستا دو سازوکار “رقابت“ و “پاسخگویی“، قابل توجه می باشند.