تاثیر گناه بر معرفت

  طرح مساله تاثیر عوامل غیر معرفتی بر معرفت در مقاله «اراده معطوف به باور» ویلیام جیمز(۲) نظر معرفت شناسان را به این بحث اساسی معطوف کرده است که تحصیل معرفت، چه بسا، تنها از مسیر معیارها و شاخصههای معرفتی صرف عبور نمیکند، بلکه از آن جا که بسیاری از باورهای انسان تحت تاثیر بیم و امیدها، عشق و نفرتها، منافع شخصی و... تحصیل میشوند، پاکسازی ساحات غیرمعرفتی انسان از رذایل و آراستن آنها به فضایل، در دستیابی او به حقیقت موثر میتواند باشد. آنچه در این مقاله بحث میشود، طرح رابطه یکی از مقولات اخلاقی - دینی، یعنی گناه، با معرفت است. تلاش ما بر این است که نشان دهیم، چگونه در دو دهه اخیر، توجه معرفت شناسان، به بحث تاثیر ساحتهای غیر معرفتی بر ساحت عقیدتی بشر، جلب شده است و بنابراین میتوان به گناه نیز به عنوان یکی از مقولات معرفتی نظر کرد.