بررسی نظرات ملاصدرا و هگل در مورد هستی و نیستی
محل انتشار: دوفصلنامه هستی و شناخت، دوره: 0، شماره: 10
سال انتشار: 1385
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 300
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HASPH-0-10_006
تاریخ نمایه سازی: 17 خرداد 1400
چکیده مقاله:
دیدگاه ملاصدرا و هگل نسبت به این دو مقوله اساسی، متاثر از سنت فلسفی است که به آن تعلق دارند. در سنت غربی هگل با دوگانگی عین و ذهن مواجه است و درسنت اسلامی ملاصدرا با دوگانگی وجود وماهیت. هگل برای رفع آن، با قول به نظریه مطلق، همه چیز را درونی فاعل شناسا (مطلق) میداند؛ دیگرعین امری در برابر مطلق نیست. ملاصدرا هم با قول به اصالت وجود، هستی را عین تحقق میداند. از نظر او هر امری به اندازه برخورداریش از وجود حقیقی است، اعم از اینکه آن امرعینی باشد یا ذهنی. ولی برای هگل چون از موضع مطلق بحث میکند دیگر عین مطرح نیست. لذا بحث هستیشناسی و منطق به هم نزدیک یا حتی یکی میشود. در نتیجه هگل در کتاب منطق بحث از وجود مینماید.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدحسین کمالی نژاد
استادیار آموزش سازمان آموزش و تحقیقات کشاورزی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :