داستانوارگی در غزلیات شمس
محل انتشار: دو فصلنامه ادب فارسی، دوره: 3، شماره: 2
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 211
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ADFA-3-2_004
تاریخ نمایه سازی: 21 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
غزلیات مولانا بارها و بارها از جهات مختلف مورد بررسی و تحلیل بزرگان و ادیبان مختلف قرار گرفته است. با توجه به ساختار غزل و ویژگیهای آن به عنوان یک قالب شعری و سیر تحول و تکامل آن از ابتدا تا عصر مولانا، درمییابیم که مولوی در غزلیاتش گویی نوع تازهای از غزلداستانی و روایی را ـ که پیش از او سنایی و عطار بدان پرداخته بودند ـ به نمایش میگذارد. اینکه مولانا از چه تمهیدات و شگردهایی برای بارورسازی غزل به عنوان بستری داستانی سود جسته است و اینکه غزلداستانهای او چند گونه هستند و هر یک چه ویژگیهایی دارند، از جمله پرسشهایی است که محور اصلی این مقاله را تشکیل میدهد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
داوود اسپرهم
دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه علامه طباطبایی
سمیه اسدی
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :