بررسی رویکردهای آموزش و پرورش رسمی در جهت بهبود وضعیت دانش آموزان ناتوان ذهنی

این مقاله با هدف بررسی رویکردهای آموزش و پرورش رسمی درجهت بهبود وضعیت دانش آموزان ناتوان ذهنی به رو ش کتابخانه ای انجام شده است. ناتوانی ذهنی شایع ترین اختلال تکاملی بوده و شیوع آن در دنیا بین 1تا3درصد است. عقب ماندگی ذهنی عبارت است از رشد ناقص یا متوقف شده ذهنی(غیر از عقب ماندگی ذهنی شدید) که شامل عقب ماندگی هوشی بوده و به نحو و درجه ای است که حساس یا ملزم به درمان طبی یا سایر مراقبت ها و تعلیمات مخصوص بیمار است.آموزش و پرورش به عنوان یک سازمان اجتماعی نقش مهمی در تربیت افراد دارد از این رو جهت آموزش و پرورش کودکان ناتوان ذهنی این سازمان رویکردهای مخنلفی از جمله: استفاده از رویکرد برنامه ی درسی عمومی، بهره گیری از آموزش صحیح موسیقی، نقاشی ، ورزش وبهره گیری از بازی درمانی گروهی و... دارد.