پیش‌درآمدی بر مطالعه و تحقیق در زمینه استفاده از مولفه‌ها و ارزش‌های معماری ایرانی - اسلامی

ورود اسلام به ایران، فرهنگ، تاریخ، هنر و سایر علوم را متاثر خویش قرار داد.پشتوانه غنی مبانی نظری دین مبین اسلام این تاثیر را بیشتر هویدا نمود. معماری ایرانی که تا آن زمان دارای پیشینه فاخری بود با دستیابی به این اصول نظری سیر تکاملی خود را پیمود وسبکی خاص را در معماری ایجاد نمود.تا آنجا که نظریه پردازان معاصر واژه ای به نام معماری اسلامی – ایرانی را به این سبک اتلاق نمودند. این اثرپذیری دوسویه بوده و معماری ایرانی نیز توانست این مبانی نظری عالیه را در تجسم نمایان سازد و سیر طریق از نظر به عمل را میسر نماید. بررسی این تاثیر و تاثر نیازمند پژوهش جامع در این مورد است . در دوران معاصر در راستای گذر از سنت به مدرنیته معماری و شهرسازی عرصه نمود ناآگاهانه فرهنگ بیگانه گردیده است. سیمای شهری منظر واحد و همگون خود را از دست داده و دچار بی هویتی شده است. از این رو بررسی و مطالعه ریشه های هویتی و دینی معماری اسلامی-ایرانی امری لازم بوده تا به کمک این یافته ها بتوان اصولی را استخراج نمود و به کمک این اصول به بازخوانی و تعریف جامعی از معماری اسلامی- ایرانی پرداخت. که این امر در راستای اجرای ماده 169 قانون برنامه پنجساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران (1394 ـ 1390) نیز مورد توجه سیاستگذاران کشور می باشد. شایان ذکر است صاحبنظران و پژوهشگران بسیاری در مورد این موضوع و شناسایی اصول و تعریف معماری ایرانی-اسلامی پژوهشهایی انجام داده اند . ولی وحدت رویه و جمعبندی مناسبی از این پژوهشها در دست نمی باشد.پژوهشهای صورت گرفته تا کنون همچون قطعه های مجزا از یک معمای جورچینی هستند که می بایست محدوده آن و شاکله کلی مشخص گردد ( حتی به شکل تقریبی) تا به تدریج قطعات دیگر (پژوهشهای آتی) جای خود را در آن شاکله کلی بیابند. در این راستا پروژه حاضر به مثابه یک پیش درامد در نظر گرفته می شود تا به گردآوری و بررسی تحقیقات و اقدامات انجام شده بپردازد تا بتواند نهایتا پیشنهادهایی برای استخراج عناوین و نتایج مورد انتظار از طرحهای تحقیقاتی، دوره های آموزشی، کنفرانسها و نشستها و سایر اقدامات پژوهشی و ترویجی در این حوزه ها ارائه نماید.