اولویتبندی مکانی (استانی) در برنامه ملی کاهش خطرپذیری لرزهای ایران- فاز نخست: شرایط طبیعی
صاحب اثر: مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی
نوع محتوی: طرح پژوهشی
زبان: فارسی
شناسه ملی سند علمی: R-1048443
تاریخ درج در سایت: 10 بهمن 1397
دسته بندی علمی: مهندسی عمران و سازه
مشاهده: 207
تعداد صفحات: 0
سال انتشار: 1393
نسخه کامل طرح پژوهشی منتشر نشده است و در دسترس نیست.
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
چکیده طرح پژوهشی:
گسترههای مکانی اجرای برنامههای گوناگون و کلان آموزشی، پژوهشی و اجرائی و همچنین برنامهریزیها و سیاستگذاریهای ملی، با توجه به وسعت و خصوصیات آنها، در ردههای اولویتی مختلفی قرار میگیرند. نیاز یک گستره معین به انجام برنامه خاص و با رویکرد مشخص، بسته به موقعیت آن، عوارض موجود در آن، خصیصههای آن که از جنس و گونههای متفاوتیاند، دارای میزان قابل اندازهگیری و قابل برآوردی است که در مقایسه با گسترهای دیگر، متفاوت و گاه بطور قابلملاحظهای متفاوت خواهد بود. مسلم است که هر چه گستره فراختر باشد، درجه تنوع خصیصههای آن بیشتر و میزان تباین پهنهها چشمگیرتر خواهد بود. گستره وسیعی همانند سرزمین ایران، با تنوع چشمگیر در زمینه های اقلیمی و جغرافیائی، زمین شناختی و لرزه ای، جمعیت شناختی و معماری ساختمانی، شهرسازی و سایر موارد دیگر، دارای پهنههای مختلف با الگوهای متفاوتی خواهد بود که با توجه به اهداف و راهبردهای برنامه های مختلف ملی، از هم متمایز میگردند.
اولویتبندیها برای اجرای برنامههای ملی با رویکردهای مختلف به عوامل متعددی وابستهاند که یکی از مهمترین آنها، موقعیت مکانی گسترهها میباشد. در واقع مسئله اصلی پژوهش حاضر بررسی مبانی و روشهای اولویتبندی مکانی و انجام آن در گستره ملی، یعنی سرزمین ایران است. اولویتبندی مکانی نیز به نوبه خود با توجه به رویکردها و راهبردها، دارای مبانی و روش ها و نتایج متفاوتی خواهد بود.
اولویتبندی مکانی بر اساس میزان ریسک ( خطرپذیری ) در سطح ملی با رویکردی پژوهشی بنیادین، که در آن مبانی و روش شناسی کار شرح و بسط داده شده و با کارهای علمی و تحقیقاتی جهانی مقایسه و ارزیابی گردیده و در نهایت بعنوان بسته علمی معتبر برای مهمترین و گسترده ترین کارهای کاربردب و اجرائی اولویت بندی در سطح ملی مورد استناد قرار گیرد، موضوع اساسی تحقیق پیشنهادی حاضر است. از آنجا که واژه خطرپذیری نیز دارای وسعت شمول قابل ملاحظه و گوناگون میباشد و به ازای مفاهیم مختلف آن میتوان پهنه ایران زمین را ردهبندی نمود و اولویتهای مکانی را از آن طریق تعیین نمود، لذا پرداخت به مفهوم ریسک لرزه ای با توجه به خطرپذیری بالای لرزه ای کشور بعنوان مهمترین گام خطرپذیری با رویکردی مکانی در این تحقیق مورد توجه قرار می گیرد. نتیجه کار، می تواند در اولویت بندی ناحیه ای و بودجه گذاری و تنظیم جدول زمانی برنامه اجرائی کاهش خطرپذیری لرزه ای و همچنین سایر برنامه های عمرانی کلان ملی در عرصه ساخت و ساز و تهیه و تنظیم برنامههای توسعهای ملی مبنای کار قرار گیرد. با توجه به رعایت محدودیت های زمانی و مالی در فاز نخست، اولویت بندی بر مبانی شرائط طبیعی مشتمل بر هفت متغیر(شامل کمینه دما، بیشینه دما، متوسط بارندگی، ارتفاع، شیب، پوشش سنگ و آبرفت، سن آبرفت و وسعت آن) انجام می گردد که بستر و پایه محاسباتی لازم را برای اولویت بندی های دیگر فراهم خواهد نمود. در واقع فاز نخست بخشی از مجموعه پیوسته در برنامه کاهش خطرپذیری لرزه ای است که در آن بعنوان یک نیاز اساسی، باید اولویت بندی مکانی مشخص گردد تا ترتیب اجرای برنامه جامع کاهش خطر پذیری بر اساس امکانات مشخص گردد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان