انواع طلاق در قانون مدنی

انواع طلاق در قانون مدنی 

طلاق بائن: طلاق بائن آن است که زوج حق رجوع به زوجه ندارد ؛ یعنی نمی تواند بدون عقد وی را مجدد همسر خود قرار دهد . در طلاق بائن زن چه داشته باشد یا نداشته باشد ، رجوع مرد به وی امکان پذیر نیست . این نوع طلاق در مقابل طلاق رجعی است که مرد می تواند در زمان عده به همسر خود رجوع نماید . ( مواد 1144 و 1145 قانون مدنی )

طلاق خلع: طلاق گرفتن زن از شوهر با بخشیدن مهر خود یا با دادن مال به وی به سبب کراهتی که از او دارد و نمی تواند به زندگی ادامه دهد . طلاق خلع از اقسام طلاق بائن است و در آن مرد نمی تواند به زن رجوع کند؛ یعنی در زمان عده ، بدون عقد او را دوباره همسر خود کند . البته در طلاق خلع، در زمان عده، زن می تواند از بخشش خود منصرف شود . ( ماده 1146 قانون مدنی )

طلاق رجعی: طلاقی است که زوج با پرداخت مهر، زوجه خود را مطلقه کند و مرد می تواند در زمان عده به زن خود که او را طلاق داده رجوع نماید ؛ یعنی بدون آنکه صیغه عقد خوانده شود ، دوباره او را همسر خود نماید . این نوع طلاق در مقابل طلاق بائن است که مردحق ندارد بدون عقد به زن خود رجوع نماید . ( مواد 1148 و 1149 قانون مدنی )

طلاق عدی: عبارت است از اینکه مرد همسرش را طلاق دهد؛ سپس در زمان عده به او رجوع و با وی آمیزش کند و دوباره او را طلاق دهد و پس از طلاق به وی رجوع و با وی نزدیکی کند؛ سپس برای سومین بار او را طلاق دهد. ( ماده 1145 قانون مدنی ) 

طلاق مبارات: این نوع از طلاق صورتی است که طرفین از یکدیگر متنفر شده و اقدام به طلاق نمایند و کراهت زوجین سبب طلاق آنها شده است . ( ماده 1147 قانون مدنی )

طهر مواقعه: زن که از حیض و نفاس پاک شود و سپس دخول رخ دهد این پاکی را طهر مواقعه ( یعنی طهری که در آن مواقعه صورت گرفته است) نامند . ( ماده 1140 قانون مدنی ) 

عده : عده عبارت است از مدتی که تا انقضای آن زنی که عقد نکاح او منحل شده است نمی تواند شوهر دیگر اختیار کند. ( ماده 1150 قانون مدنی ) 

آنچه در این یادداشت ملاحظه می شود انواع طلاق است که در قانون مدنی ذکر شده است .