تقدیرباوری فردوسی یک اندیشه شیعی است یا زروانی

تقدیرباوری از مباحث مهم متون ادبی فارسی و یکی از پایه های اندیشه در آثار حماسی است که در شاهنامه جلوه های متنوعی دارد و در اصطلاحاتی چون: زمانه، روزگار و بخت به شکل گسترده ای تجلی یافته است. بعضی پنداشته اند که فردوسی تحت تاثیر متون مکتوب عهد ساسانی بوده و اندیشه یاس آلود زروانی این عهد در اندیشه او سهم داشته است. این مقاله مدعی است: تقدیرباوری فردوسی متاثر از اندیشه و کلام شیعی است و قرایت او از تقدیر به هیچ وجه با اندیشه زروانی که نافی اختیار و تلاش آدمی است، همخوانی ندارد؛ بنابراین تقدیرباوری او با تدبیر و تلاش آدمی منافاتی ندارد.