تحلیل و ارزیابی منظر پیاده رو تفریحی بلوار ارم همدان با رویکرد شفابخشی

جدایی روز افزون انسان از طبیعت بواسطه زندگی شهری، به افزایش استرس و تنش ها منجر می گردد. از اینرو توجه به سلامت در منظر سازی فضاهایاندک سبزشهری اهمیت بالایی خواهد داشت. شفابخشی مفهومی است که به عنوان روند کلی برای بهبود اطلاق می شود که روح و جسم را باهم در نظرمی گیرد و می تواند کاربردی عمومی تر پیدا نماید. اخیرا توجه فزاینده ای به نقش پیاده روهای شهری در سلامت بخشی به شهروندان بوجود آمده است.به ویژه آنهایی که علاوه بر بودن در مسیر تردد، کارکرد تفریحی یافته اند. این پژوهش به تحلیل منظر مسیر پیاده بلوار ارم همدان بر اساس مولفه هایمنظر شفابخش می پردازد. این خیابان، مسیری تفریحی با مناظر طبیعی مناسب است. به این منظور ابتدا مبانی شفابخشی و مولفه های آن و همچنینعناصر منظرین پیاده روهای شهری تبیین گردید. سپس با بررسی میدانی بصورت مشاهده و عکسبرداری به ارزیابی مسیر پیاده بلوار ارم از نظر کاستی ها و قابلیت های مرتبط با مولفه های شفابخشی پرداخته شد. نتایج نشان داد که این مسیر از نظر قابلیت ایجاد فضاهای متنوع، امکان ایجاد محیط سرزنده،نفوذپذیری مناسب، قابلیت کاشت مناسب، استفاده از منظر و چشم انداز زیبا ، بهره گیری از آب و امکان ایجاد فضاهای دنج و آرام با استفاده از تغییرمسیر و با توجه به اختلاف سطح های مطلوب، می تواند زمینه مناسبی برای شفابخشی بوده و آلودگی هوا و آلودگی صوتی، تعارض احتمالی برخیکاربری ها، دشواری ایجاد زمینه فعالیت های جدید و محدودیت های اقلیمی می توانند تهدیدهای احتمالی باشند. بصورت کلی این مسیر قابلیت بسیار بالایی در ارتباط با مولفه های شفابخشی داشته و با در نظر گرفتن عوامل مناسب در طراحی منظر پیاده رو، می توان به نتایج مطلوبی دست یافت.