بررسی مفاهیم رنگ سبز در شعر دفاع مقدس

پدیدهی دفاع مقدس یکی از اتفاقات تاریخی ملت ایران، در دههی شصت بود. تبعات و پیامدهای این پدیده که جزیی از میراث فرهنگی کشور محسوب میشود، به تقویت عناصر هویتی از جمله رمزها و نشانهها کمک شایانی کرد. نفوذ این نشانههای فرهنگی در ادبیات دفاع مقدس، نهتنها بر اشتراکات هویتی و فرهنگی مردم دلالت کرد؛ بلکه توانست ادبیات و شعر دفاع مقدس را با مختصات سبکی خاص خود معرفی نماید. رنگها و معانی پنهان در آن، از مفاهیم دیرپای فرهنگ ایران است؛ لذا حضور رنگهابهعنوان رمزها در جریان دفاع مقدس امری غیرقابلانکار است. در این پژوهش، سعی بر آن بوده است که با شناسایی و بررسی مفاهیم پنهان رنگ سبز در برخی اشعار دفاع مقدس، تحلیلهای درست، آگاهانه و معنادار از این رنگ را معرفی کنیم. مفاهیم به- دستآمده از رنگ سبز در این پژوهش، به این قرار میتواند باشد: قداست و معنویت، وصف نمادهای تاریخی و اسطوره های دینی و ملی، توصیف شهدا و رزمندگان، نشانه سرسبزی و طروات، شهادت و جاودانگی ابدی شهدا، سرافرازی و سبزی و بالندگی،اظهار ناراحتی و تلاش برای تسلای خاطر، توجه به ریشهها و پرهیز از فراموش کردن حب وطن و تعامل سرخ و سبز که بیانکننده این مسیله است که شهادت، حیات واقعی و زندگی جاوید را بهدنبال دارد. این مفاهیم، سبب ماندگاری مفاهیم والای دفاع مقدس در طول تاریخ ایران و جاودانگی آن برای آیندگان شده است