اثرات هورمون های جیبرلین و اکسین روی رشد و نمو گرده درخت میوه هسته دار زردآلو در شرایط درون شیشه ای

زردآلو (Prunus armnica) یکی از گونه های مهم جنس Prunus می باشد . خودناسازگاری گامتوفیتی اکثر این گونه ها، انتخاب درختان گرده زای مناسب برای پرورش آنها را با عملکرد مناسب در زمان احداث باغ ضروری می سازد. بنابراین، مطالعه خصوصیات فیزیولوژیکی مهم گرده در گونه ها و ارقام مختلف این تیره از مهمترین چالش های پرورش دهندگان و اصالح گران می باشد. در مطالعه حاضر اثرات هورمون های جیبرلین واکسین بر روی رشد و نمو گرده دو رقم مهم زردآلو موجود در تهران شامل قیصی و نصیری در شرایط درون شیشه ای از قبیل جوانه زنی، رشد لوله مورد بررسی قرار گرفت . گرده دو رقم زردآلو جمع آوری و در محیط کشت درون شیشه حاوی 15 درصد ساکارز و 5 / 1 درصد آگار کشت داده شدند. پتری دیش ها بیست و چهار ساعت در دمای 22 درجه سانتیگراد در تاریکی نگهداشته شد.این پژوهش به صورت آزمایش فاکتوریل با طرح پایه کامال تصادفی در 2 تکرار انجام شد در هر پتری دیش پنج میدان دید توسط میکروسکوپ نوری مجهز با اکولر، بررسی و درصد جوانه زنی و رشد لوله گرده در آنها یادداشت برداری شد. داده های حاصل با نرم افزار آماری SPSS و MSTATC تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که اثرات جیبرلین و اکسین از نظر جوانه زنی، رشد لوله و طول عمر گرده هرکدام در بین ارقام تفاوت معنی دار وجود داشت واین نشانگر این بود که قبل از احداث باغ ارقام این ارقام باید گرده زای مناسب را انتخاب کرد .