مدل سازی میانگین سرعت باد با استفاده از روش مونت کارلو-زنجیرمارکف(MCMC)

مدل سازی سرعت باد با استفاده از روش توزیع احتمال یکی از عمده ترین روش های پیدا کردن الگوهای بادی است. توزیع وایبل یکی از شناخته ترین توزیع های آماری است که بطور گسترده برای تخمین پتانسیل انرژی باد مورد استفاده قرار گرفته است. با این وجود ، این توزیع قابلیت تحلیل تمامی ساختارهای باد در مکان های مختلف طبیعت را دارا نیست. به خاطر همین امر، مطالعات مرتبط با مدل سازی داده های سرعت باد با توزیع های متنوع آماری از قیبل توزیع گاما ، رایلی ، گاما تعمیم یافته ، لگ نرمال ، نرمال بریده شده ، گوسین معکوس و بتا توسط محقیقن انجام شده است. با توجه به الگوهای متنوع سرعت باد لازم است تا توزیع های جدید احتمالی برای مدل سازی تعریف شود. استفاده از روش بیزی و بکار بردن اطلاعات پیشین یکی از بهترین شیوه های مدل سازی بحساب می آید . هدف این پژوهش تجزیه و تحلیل داده های میانگین روزانه سرعت باد در سال 2015 در منطقه کرمان با استفاده توزیع احتمال گامای دو مدی به روش بیزی می باشد. میانگین روزانه سرعت باد در ارتفاع 10 متری در روزهای مختلف سال 2015 مورد بررسی قرار گرفته است.پارامترهای این مدل احتمالی به روش بیزی و با استفاده از الگوریتم مونت کارلو-زنجیر مارکف (MCMC) برآورد شده است.