بهسازی مقطع عرضی بدنه روسازی راه تحت بار استاتیکی با استفاده از ژئوتکستایل

ژئوسنتتیک ها مصالح پلیمری هستند که برخی از آنها در تسلیح خاک کاربرد دارند. وقتی یک جاده روسازی نشده بر رویبستر نرم قرار گرفته شده باشد، تغییرشکل های بزرگی که در اثر بار ترافیکی رخ می دهد می تواند موجب افزایش هزینهنگهداری و وقفه ترافیکی در حمل و نقل گردد. راه های روسازی نشده نیازمند روسازی ضخیم تری با مصالح دانه ای میباشند، زمانی که مصالح روسازی با مصالح نرم زیرسازی مخلوط شوند، ظرفیت باربری کاهش می یابد و سبب ایجادشیارهای ناشی از حرکت چرخ در جاده می شود. استفاده از ژئوتکستایل در راه سازی باعث ایجاد مزایای همزمان چهارعملکرد اصلی ژئوتکستایل که عبارت از فیلتراسیون، زهکشی، مسلح سازی و جداسازی است می گردد. علاوه بر این، استفادهاز لایه های ژئوتکستایل در جاده، سبب کاهش ضخامت لایه روسازه مورد نیاز می شود. در این مطالعه با استفاده از تحلیلعددی توسط نرم افزار اجزای محدود PLAXIS به بررسی محل قرارگیری لایه ژئوتکستایل در مقطع عرضی جاده های بنا شده بر بستر رسی پرداخته شده و تغییرشکل جانبی مقطع روسازی در اثر بار ترافیکی بصورت استاتیکی مورد بررسی قرارگرفته است. استفاده از لایه ژئوتکستایل در روسازی سبب افزایش پایداری و کاهش تغییرشکل جانبی جاده می گردد، مطالعهانجام شده نشان می دهد قرارگیری لایه های ژئوتکستایل در زیر خاکریز و نیز در زیر لایه خاک بستر بهترین گزینه برایبهسازی آن می باشد.