مقایسه علف کش های گروه ALS و ACCase در کنترل بروموس (Bromus japonicus)

به منظور بررسی کارایی برخی از علف کش های بازدارنده سنتز استولاکتات سینتاز (ALS) و استیل کوانزیم آکربوکسیلاز (ACCase) بر برخی صفات فیزیولوژیک و مورفولوژیک بروموس (Bromus japonicus)، آزمایش در مزرعه تحقیقاتی ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی سیستان در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار و 15 تیمار علف کشی شامل علف کش هالوکسی فوپ-آر-متیل استر EC10/8% (گالانت سوپر)، پینو کسادن EC10% (آکسیال)، فلوازیفوپ-پی- بوتیل EC12/5% (فوزیلید)، ستوکسیدیم EC12/5% (نابواس)، دیکلوفوپ متیل EC36% (ایلوکسان)، ترالکو کسیدیم SC12% (گراسپ)، کلودینافوپ-پروپارژیل EC8% (تاپیک)، سیکلو کسیدیم EC10% (فوکوس)، هالوکسی فوپ اتوکسی-اتیل EC12/5% (گالانت)، فنوکساپروپ-پی اتیل + مفن پایردی اتیل EW7/5% (پوماسوپر)، دیفن زوکوات SL25% (آونج) ACCaseها و مت سولفرون متیل + سولفوسولفوون WG15% + (توتال) 75%، مزوسولفورون + یدوسولفورون + مفن پایر WG6% (شوالیه) و سولفوسولفورون WG75% (آپیروس) از گروه ALSها انجام شد. نتایج نشان داد، علف کش های بازدارنده ALS کارایی بهتری بر کنترل صفات فیزیولوژیک و مورفولوژیک بروموس همچون ارتفاع، تعداد بوته، سطح برگ، وزن تر و تعداد دانه در سنبله نسبت به علف کش های بازدارناده ACCase دارند. با توجه به باقیمانده علف کش های ALS در خاک و خسارت به محصول بعدی و همچنین خطر بروز مقاومت باید در استفاده از این علف کش ها نهایت دقت را داشته و از علف کش های بازدارنده ACCase جهت کنترل بروموس در محصولاتی که در تناوب با گندم قرار می گیرند، استفاده نمود.