معاد بدن پویا به سوی روح

فکر ثاقب و نافذ فلسفی پس از کشمکش های علمی، سرانجام اشاعره را در قلمرو اندیشه حکیمان امامی به انقراض کشاند و آنها را از خودنمایی بازنشاند. در عصر ما درعین حال که بر اثر میراث فاخر حکمت صدرایی، و متانت اخلاقی و وقار علمی حکمای متعالی، جایی برای اشعری گری و هم سنگ آن، اخباری گری یا اخبارگرایی باقی نمانده است، اما رسوب فکری موجب گزینش محتویات فکر اشعری از سوی برخی صاحب عنوان هاشده است. از مواضع مورد سوءاستفاده این طیف برای شبهه افکنی، نظریه معاد جسمانی است و در بین حکمای متعالی، حکیم موسس نیز هدف تحریف است. توهمی که به شبهه انگیزی دامن زده این است که چون حکیم موسس درصدد درانداختن طرح نو در کیفیت معاد جسمانی، با نظریه صدرا به تقریر متفاوت برآمده، پس زمینه عنادورزی با حکمت اسلامی، فراهم است! و در این صدد حکیم معاصر جناب استاد آشتیانی نیز بر اثر نقد نظریه حکیم موسس مورد تعرض قرار گرفته است. بازنگری مواضع و مبانی زیربنایی حکیم موسس و بازخوانی رئوس نقد استاد آشتیانی بر رهیافت حکیم موسس، زلال حقیقت را در اختیار ما خواهد گذاشت، و ادعاهای ناصواب و بی پشتوانه مدعیان فلسفه ستیز را به مصدر احاله خواهد داد.