بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی مدیران با رضایت شغلی و سلامت روان در کارکنان سازمان بهزیستی خراسان رضوی

مقدمه: نقش اثرگذار منابع انسانی در سازمان های مدرن روز به روز بیشتر می شود. عملکرد و کیفیت شغلی افراد نه تنها به شایستگی های کارکنان بلکه به رضایت شغلی آنان نیز بستگی دارد. برای کار موثر، کارگر باید سالم و راضی باشد و رضایت شغلی بالا منجر به بهره وری بیشتر کارکنان در سازمان ها می شود. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی مدیران با رضایت شغلی و سلامت روان در کارکنان سازمان بهزیستی خراسان رضوی بود. روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل تمام کارکنان و مدیران  سازمان بهزیستی استان خراسان رضوی از قرار ۴۴ نفر مدیر و ۱۲۶۷ نفر کارکنان است که از این میان تعداد ۲۴نفر مدیر و ۱۳۲ نفر از کارکنان  به عنوان نمونه  به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند، ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه رضایت شغلی، سلامت روان و  پرسشنامه پنج عامل بزرگ شخصیت NEO بودند. داده های پژوهش از طریق همبستگی پیرسون، رگرسیون و با استفاده از نرم افزار  SPSS-۲۱ تحلیل شدند.  یافته‎ها: نتایج نشان داد که بین رضایت شغلی با گشودگی به تجربه، توافق پذیری و سازگاری و باوجدان بودن رابطه ای مثبت و با روان رنجورخویی رابطه ای منفی وجود دارد. همچنین بین عدم سلامت روان با گشودگی به تجربه، توافق پذیری و سازگاری و باوجدان بودن رابطه ای منفی و با روان رنجورخویی رابطه ای مثبت وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که روان رنجورخویی و انعطاف پذیری مدیران پیش بین رضایت شغلی کارکنان و گشودگی به تجربه و توافق پذیری و سازگاری مدیران پیش بین منفی عدم سلامت روان کارکنان بودند.  بحث: بنابراین، می توان در بهبود رضایت شغلی  و کیفیت کاری کارکنان، به ویژگی های شخصیتی و رفتاری مدیران توجه کرد و همچنین برنامه هایی جهت بهبود رضایت شغلی و سلامت روان هم مدیران و هم کارکنان تدوین نمود.