واکاوی مفهوم «عشق» در اندیشه کاترین پاندر و مولانا

یکی از مهمترین مسائل در مکاتب عرفانی، مبحث «عشق» است. عالمان و عارفان بی شماری - چه در غرب و چه در شرق- به اینموضوع پرداخته و به نتایج گوناگونی دست یافته اند. در این جستار که با روش توصیفی- تطبیقی انجام شده است به بررسی نظاماندیشگانی دو عارف بزرگ. یعنی مولانا جلال الدین محمد بلخی و کاترین پاندر پیرامون مبحث «عشق» پرداخته می شود و وجوههمسان و غیرهمسان این دو تبیین می گردد. یافته های پژوهش نشان از آن دارند که وجوه اشتراک نظر این دو بسیار بیشتر ازوجوه افتراق آنهاست؛ این امر از همسانی آبشخورها و مشارب تجربی آنان بعنی عرفان حقیقی با حقیقت عرفان حکایت دارد. ازجمله اصلی ترین نقاط اشتراک این دو می توان به: اهمیت عشق, قدرت عشق, لزوم عشق مجازی، عشق و نابودی رذایل و بیماری-های روحی، عشق و شفای جسمانی و.. و از مهمترین وجوه افتراق این دو می توان به مساله تاکید مولانا بر عشق حقیقی و مراتبعشق اشاره کرد.