پهنه بندی کیفی و توزیع ژئوشیمیایی یون ها و عناصر اصلی در آب های زیرزمینی شهرستان قیروکارزین

منطقه قیروکارزین در جنوب غربی استان فارس در فاصله ی ۱۸۴ کیلومتری شهر شیراز است، از شمال به محدوده یشهرستان فیروزآباد از جنوب به شهرستان لارستان و ازمشرق به شهرستان جهرم و از مغرب با شهرستان فراشبندهمسایه است. که از چهار دشت شامل: ۱-دشت قیروکارزین ۲- دشت مبارک آباد ۳- دشت افزر ۱- دشت هنگام تشکیلشده است.به طورکلی هر چهار دشت از سنگ آهک، مارن، شیل، دولومیت، آهک مطبق خاکستری تشکیل شده اند و مربوط بهدوران سوم زمین شناسی هستند. با توجه به اهمیت آبهای زیرزمینی در تامین بخش عمده آب مورد نیاز شرب وزمین های کشاورزی و نیز تنوع سازندهای زمین شناسی منطقه، در این پایان نامه کیفیت آبهای زیرزمینی از دیدگاهزمین شناسی زیست محیطی و هیدروژئوشیمی مورد ارزیابی قرار گرفت. تعداد ۱۶ نمونه آب زیرزمینی که از هر دشت ۴نمونه، در مناطق مختلف هر دشت مورد تجزیه کاتیون و آنیون قرار گرفت و ۱ نمونه، جهت آنالیز فلزات سنگین بهآزمایشگاه زر آزما تهران منتقل شد. نتایج بررسی ها نشان داد که کیفیت آبهای زیرزمینی منطقه قیروکارزین به شدتمتاثر از جنس سازندها بوده؛ حضور رسوبات گروه فارس (مجموع سازندهای گچساران، میشان و آغاجاری) در هر چهاردشت باعث میشود که آب منطقه ی قیروکارزین از کیفیت خوبی برخوردار نباشد. ولی با وجود سازندهای مختلف وسطح برداشت و میزان بارش سالیانه در دشت ها تا حدودی نسبت به هم متغییر است. که آبهای زیرزمینی به ترتیب دردشتهای افزر، قیر، مبارک آباد، هنگام، نسبت به میزان املاح محلول کاهش یافته است و نسبت به سایر کاتیون وآنیونها در دشتها متفاوت میباشد و سازند کنگلومرای بختیاری که در دشت هنگام مشاهده میشود به علت بافتدرشت دانه و ماسه ای، موجب تسهیل نفوذ آب باران در این سازند می گردد. بنابراین محل مناسبی برای ذخیره آب هایزیرزمینی با کیفیت مناسب، محسوب میشود. پس کیفیت اب زیرزمینی در منطقه قیروکارزین در دشت هنگام از همهبهتر و در دشت های قیر، مبارک آباد، افرز به ترتیب کیفیت آب زیرزمینی کم میشود. همچنین آلودگی های فلزی و شبهفلزی در آبهای زیرزمینی در منطقه ی قیروکارزین در محدودی استاندارد بوده است.