عملکرد لینکرهای پپتیدی در پپتید های ضد میکروبی

پپتیدهای ضد میکروبی Antimicrobial peptides یا به اختصار AMPs با وزن مولکولی کمتر از ۱۰ کیلو دالتون و از ۱۰ تا ۵۰اسیدآمینه تشکیل شده اند .آنها به عنوان کاندیدهای امیدوارکننده برای کنترل عفونت های مقاوم به داروهای ضدباکتری شناختهمی شوند.لینکرهای پپتیدی با پایداری در محیط پلاسما و مکانیزم آزادسازی کنترلشده مورد توجه در ترکیبات آنتی بادی دارو قرارگرفته اند .ساختار هسته لینکر های پپتیدی شامل یک دی پپتید یا یک تتراپپتید است.این لینکر ها امکان طراحی و توسعه ی پروتئین هایهم جوشی و کونژوگه های الیگونوکلئوتیدی را فراهم می کنند.انواع لینکر های پپتیدی شامل طبیعی، انعطاف پذیر، سفت و سخت، و قابل جداشدن in vivo هستند .لینکر های قابل جدا شدن دارای ویژگی های آنتی بادی-دارو ADC)Antibody Drug Conjugate) هستند و همچنین انتخاب آنتی ژن هدف، آنتی بادی مناسب، لینکر مناسب و بار حائز اهمیت است . آنتی بادی-داروها (ADC) به عنوان کلاس درمانی جایگزین برای شیمی درمانی مورد توجه قرار گرفته اند.لینکرهای قابل جدا شدن یکی از عوامل مهم تعیین کننده اثر بخشی و سمیت(LTD(Ligand Target Drug هستند.مطالعات بالینی بر روی ترکیبات ADC و داروهای ضدسرطان در حال انجام است.