بررسی مولفه های رئالیسم سیاه در»ازاین ولایت« علی اشرف درویشیان

رئالیسم سیاه، نقطه ی تلاقی رئالیسم و ناتورالیسم است، آغازگر این سبک »کامیلو خوسه سلا(۲۰۰۲-۱۹۱۶) « نویسنده یاسپانیایی میباشد وی در این نوع رئالیسم تلاش کرد با برجسته کردن پلیدیهای جامعه و همچنین توصیف سیه بختیها و رنجهایانسانهای فرودست و بیچاره، شکاف طبقاتی ایجاد شده در جامعه را محو کند. در میان نویسندگان معاصر ایران، داستانهای »علیاشرف درویشیان« را میتوان در چارچوب رئالیسم سیاه بررسی و تحلیل کرد، وی توانسته است با جهت گیریهای عاطفی و فکریدر برابر حوادث و وضعیت جامعه، طرح و الگوی خاصی را که ناشی از دید او دربارهی زندگی است، به وجود بیاورد وی در توصیفواقعیتهای زندگی، دقت نظر ویژهایی دارد و به خاطر همین جزئی نگری و درونبینی، درویشیان را رئالیست افراطی و گاهیناتورالیست خوانده اند. بیشتر داستانهای درویشیان در این کتاب (ازاین ولایت) در قلمرو دوران کودکی و زمان معلمی او میگذرد،وی با بیان واقعیتهای تلخ و غم انگیز موجود و ملموس جامعه ی خویش در دوره ی پهلوی، ذهن مخاطب را به کاوش در ریشه یابیحقایق ترغیب میکند. او در این اثر ضمن بیان و توصیف بیکاری و نداری مردان و همچنین صبوری زنان در برابر رنجها و سختیهابه تاثیر فقر، بیماری و جهل بر کودکان توجهی ویژه نشان میدهد.