نقش واسطه ایی الگوهای ارتباطی خانواده در رابطه بین عواطف مثبت و منفی وبخشش در دانش آموزان پایه متوسطه

هدف این پژوهش ، بررسی نقش واسطه ایی الگوهای ارتباطی خانواده در رابطه بین عواطف مثبت و منفی و بخشش دردانش آموزان بود . در این پژوهش که توصیفی از نوع همبستگی است جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر پایه متوسطهشهر نوراباد بود که ۲۸۵ نفر بر اساس نمونه گیری خوشه ایی چندمرحله ایی انتخاب شدند ومقیاس تجدید نظر شدهالگوهای ارتباطی خانواده کوئرنر و فیتزپاتریک ( ۲۰۰۲ )، مقیاس عاطفه مثبت و منفی (PANAS)، مقیاس بخشودگی بین فردی (IFI-۲۵) را تکمیل کردند . از روشهای آماری همبستگی ، رگرسیون سلسله مراتبی و تحلیل مسیر استفادهشد. نتایج پژوهش نشان داد که الگوی ارتباطی خانواده ( جهت گیری همنوایی ) نقش واسطه ایی معناداری را بینعاطفه منفی و بخشش ایفا می کند . همچنین عاطفه منفی و الگوی ارتباطی همنوایی با بخشش رابطه منفی و معنی دار؛الگوی ارتباطی گفت و شنود با عاطفه منفی همبستگی منفی و معنادار و با عاطفه مثبت و بخشش رابطه مثبت و معنی دارداشت . بنابراین می توان نتیجه گرفت که عاطفه منفی و الگوهای ارتباطی همنوایی قادر به پیش بینی بخشش هستند.