تاثیر یادگیری مشارکتی بر پیشرفت تحصیلی و درگیری تحصیلی در دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی

روش پژوهش با توجه به ماهیت و اهداف پژوهش, آزمایشی، با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش، متشکل از دانش آموزان دختر دوره ابتدایی شهر تهران بودند که در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ در یکی از مدارس شهر تهران مشغول به تحصیل بودند. از این جامعه، با روش نمونه برداری در دسترس یک مدرسه دخترانه انتخاب شد و در یکی از کلاس ها روش یادگیری مشارکتی در درس فارسی پایه چهارم ابتدایی اجرا شد و در یکی از کلاس ها روش سنتی اجرا شد. هر دو گروه پیش از شروع آموزش به مقیاس انگیزش پیشرفت پاسخ دادند. گروه آزمایش به مدت سه هفته بر اساس روش مشارکتی آموزش دیدند. برای اندازه گیری میزان درگیری تحصیلی در این پژوهش از پرسشنامه درگیری تحصیلی ریو (۲۰۱۳) استفاده شد. برای پیشرفت تحصیلی عملکرد دانش آموزان در یکی از مقیاس های خیلی خوب خوب قابل قبول و نیاز به تلاش به عنوان ملاک پیشرفت تحصیلی در نظر گرفته شد. نتایج تحلیل کوواریانس بین گروهی یک طرفه برای مقایسه پیشرفت تحصیلی و درگیری تحصیلی، در بین گروه های آزمایش و گواه, نشان می دهد که تفاوت معنی داری بین نمرات پیشرفت تحصیلی و درگیری تحصیلی در دو گروه آزمایش و گواه با تعدیل اثر پیش آزمون وجود دارد. همچنین اندازه اثر نشان می دهد حدود ۲۴ درصد از واریانس پیشرفت تحصیلی و ۳۲ درصد از درگیری تحصیلی، توسط آموزش به شیوه مشارکتی تبیین می شود. در نتیجه می توان برای ارتقای پیشرفت تحصیلی و درگیری تحصیلی از یادگیری مشارکتی استفاده کرد.