رابطه هوشمندسازی مدارس با ارتقای نگرش علمی دانش آموزان ابتدایی

هدف پژوهش حاضر بررسی ر ابطه هوشمندسازی مدارس با پرورش خلاقیت و پژوهش مدار کردن دانش آموزان از دیدگاه معلمان شهر سلماس بود. روش تحقیق پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر عبارت است از کلیه معملان مدارس هوشمند شهر سلماس با تعداد ۱۵۰ نفر که طبق جدول مورگان تعداد ۱۰۸ نفر با روش نمونه گیری طبقه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار ا ندازه گیری شامل پرسشنامه های محقق ساخته هوشمند سازیم مدارس با ۲۴ گویه، پرورش خلاقیت با ۳۱ گویه و پژوهش مداری با ۲۰ گویه و پایایی به ترتیب ۰/۸۲، ۰/۸۵ و ۰/۸۶ می باشد. نتایج آزمون همبستگی نشان داد که بین هوشمندسازی مدارس با پرورش خلاقیت و ابعاد آن؛ همچنین بین هوشمندسازی مدارس با پژوهش مداری و ابعاد آن رابطه معناداری وجود داشت. نتایج آزمون رگرسیون گام به گام نشان داد که ۶۷ درصد تغییرات متغیر وابسته (پرورش خلاقیت) به وسیله دو متغیر میزان استفاده از فناوری ا طلاعات و موانع دسترسی به مطالب روز و ۵۲ درصد تغییرات متغیر وابسته (پژوهش مداری) به وسیله سه متغیر هوشمندسازی مدارس و موانع دسترسی به مطالب روز و طرح روش های نوین در آموزش قابل پیش بینی بود.