بررسی میزان اثربخشی ظرفیت های شبکه تعاملی خانواده- مدرسه بر عملکرد دانش آموزان در سه حوزه آموزشی- تربیتی- مهارتی

هدف از گزارش حاضر بهره گیری از ظرفیت های شبکه تعاملی خانواده- مدرسه جهت بهبود عملکرد دانش آموزان در سه حوزه آموزشی- تربیتی –مهارتی بود. در تجربه حاضر، مشخص شد بخش عمده ای از دانش آموزان در ارزشیابی های آغازین، در هر سه حیطه شناختی، عاطفی و مهارتی دچارضعف های زیادی بودند. از این رو تصمیم بر این شد تا معلم با بهره گیری از مشارکت والدین، با استفاده از راهکارهای مناسب و مداخلات مثمرثمرتلاش کند مشکلات دانش آموزان را در هر سه حوزه کاهش دهد. اقدامات انجام شده در قالب گزارش حاضر تدوین شده است. روش تحقیق حاضر باتوجه به ماهیت موضوع جزو حوزه مراقبت در برابر آسیبهای اجتماعی بود. روش گردآوری اطلاعات بر پایه مشاهدات و ارزشیابی معلم و نظرسنجیاز والدین بود. شواهد نشان داد، دانش آموزان در حوزه آموزشی دچار مشکلاتی چون ضعف در حافظه دیداری، ضعف در روان خوانی، ضعف درنوشتن، تشخیص اشتباه اعداد و عدم تشخیص مصوت های کوتاه بودند. در زمینه تربیتی دچار ضعف در کارهای گروهی، ضعف در مهارت هایاجتماعی، گوشه گیری و ترس از تنها ماندن در مدرسه، اضطراب جدایی، پایین بودن اعتماد به نفس بوده و در حوزه مهارتی نیز ضعف هایی چون دستورزی و مشاهده و تجزیه و تحلیل مسائل داشتند. پس از گردآوری شواهد، اقدامات لازم با همکاری و مشارکت والدین جهت رفع چالش هایآموزشی، تربیتی و مهارتی دانش آموزان در قالب تمرینات و برنامه های مدون، ایده های خلاقانه و مسئولیت های ترکیبی در کلاس و منزل صورتگرفت. در نهایت نتایج به دست آمده نشان داد مداخلات تعاملی مدرسه- خانواده مثمرثمر واقع شده و دانش آموزان در هر سه حوزه آموزشی-تربیتی- مهارتی پیشرفت های قابل ملاحظه ای داشته اند. این یافته ها در هرکدام از این حوزه ها بر اساس نظریه های رشد شناختی پیاژه، محدوده تقریبی رشد ویگوتسکی و نظریه بوم شناختی بروفن برنر تبیین شد.