بررسی عدم قطعیت زاویه ثبت مولفه افقی شتابنگاشت های لرزه ای برای سناریوهای بحرانی ارزیابی لرزه ای سازه های منظم

از جمله عدم قطعیت های موجود در ارزیابی لرزه ای سازه ها به روش تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی، موضوعاتی نظیر نحوه انتخاب و اعمال زوج مولفه افقی شتابنگاشت لرزه ای به سازه می باشد. با توجه به اینکه جهت استقرار سنسورهای دستگاه شتابنگار در خصوصیات لرزه ای داده های شتابنگاری ثبت شده مانند بیشینه شتاب زمین، طیف پاسخ و انرژی تاثیر قابل توجهی دارد لذا نحوه دوران شتابنگاشت لرزه ای برای دستیابی به سناریوهای بحرانی تر پاسخ سازه ها بر حسب درجه اهمیت آنها محل بحث است. در این تحقیق، بر اساس داده-های ثبت شده در شبکه شتابنگاری ایران برای پنج زمین لرزه بارز در سه پهنه لرزه زمین ساخت زاگرس، ایران مرکزی و البرز، سه روش دوران پیشنهادی در تحقیقات قبلی شامل روش محورهای اصلی، روش جهت حداکثری و روش محورهای موازی و عمود بر گسل ارزیابی شده و تاثیر آنها در پاسخ لرزه ای دو تیپ ساختمانی قاب خمشی فولادی منظم کوتاه مرتبه (۴طبقه) و میان مرتبه (۸ طبقه) با استفاده از روش تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی بررسی شده است. نتایج نشان داد که توجه به عدم قطعیت ناشی از زاویه استقرار سنسورهای دستگاه های ثبت شتابنگاشت در ایستگاه های شتابنگار لرزه ای تاثیر قابل ملاحظه ای بر پاسخ لرزه ای سازه های کوتاه مرتبه و میان مرتبه موردبررسی داشته است، به نحوی که افزایش بین ۱۰ تا ۱۲۰ درصدی بیشینه تغییرمکان نسبی طبقات و بیشینه برش پایه سازه در زلزله های مختلف بنابر نوع زلزله، دوری و نزدیکی ایستگاه، نوع روش دوران و ارتفاع سازه مشاهده شده است لکن انتخاب روش دوران برای رسیدن به بحرانی ترین سناریوی ممکن پیچیده بوده و بسته به دوری و نزدیکی سازه به گسل متفاوت می باشد. برای کاهش محاسبات شناسایی سناریوی بحرانی برای روش دوران شتابنگاشت های لرزه ای در روش تحلیل تاریخچه زمانی، اولویت دادن به روش دورانی که با اعمال آن، پارامترهای لرزه ای بیشینه شتاب و چگالی انرژی ویژه شتابنگاشت لرزه ای حداکثر شود به عنوان پیشنهاد مطرح گردید.