تحلیل و تبیین ساختاری عوامل موثر بر بازآفرینی پایدار گردشگری شهری خرم آباد

بازآفرینی پایدارگردشگری شهری یکی از مهمترین فرصت­های تخصیص داده شده به منظور بهره­گیری مناسب از قابلیت های محرز و مغفول مانده سرزمینی برای نیلی به توسعه متوازن و متعادل شهری است با توجه به کاربردی بودن اهداف نوشتار حاضر، تبیین اثرات عوامل موثر نظیر اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و مدیریتی بر بازآفرینی پایدار گردشگری شهری مورد نظر این پژوهش است. در همین راستا، سوال راهبردی این است که کدام عوامل مذکور بر باز بازآفرینی پایدار گردشگری شهری و به چه میزان اثرگذار بوده است. برای پاسخ به سوال پژوهش، از استراتژی قیاسی مبتنی بر روش­شناسی کمی استفاده شده است. در این راستا، جامعه آماری پژوهش شامل خبرگان و نخبگان علمی- اجرایی شاغل در حوزه مسائل شهری است که با استفاده از شیوه سیستماتیک و مبتنی بر منطق نمونه­گیری، تعداد ۴۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب گردید. روش گرد آوری داده ها به صورت میدانی و با استفاده از ابزار پرسشنامه و همچنین ابزار تحلیل داده­ها با استفاده روش استنباطی مبتنی بر شاخص­های برازش مدل اندازه­گیری و مدل ساختاری و بهره گیری از نرم افزار Smart PLS است. نتایج پژوهش نشان داده است که شاخص­های مدل اندازه­گیری عامل اجتماعی (۵شاخص)، عامل فرهنگی (۳شاخص)، عامل اقتصادی(۴شاخص)عامل مدیریتی(۳شاخص)، عامل کالبدی(۴شاخص) و متغیر وابسته باز آفرینی شهری(۵ شاخص) دارای بار عاملی بالاتراز ۰.۴۰ می­باشد و داده­ها تایید کننده مدل اندازه­گیری پژوهش می باشد. در مدل ساختاری پژوهش، صحت رابطه بین متغیرهای ساختاری/مکنون پژوهش براساس آماره (T-value) مورد سنجش قرار گرفت که این میزان  بالاتر از ۱.۹۶ است و صحت این رابطه مورد تایید قرار گرفت. نتایج کلی نشان می­دهد که اثر متغیرهای «اقتصادی »، «کالبدی»، «اجتماعی»، «مدیریتی»، به جز عامل «فرهنگی» بر روی متغیر « بازآفرینی پایدار گردشگری شهری » دارای اندازه اثر متوسط و قوی است. و همچنین شاخص برازش کلی مدل  (GOF) با مقدار عددی ۰.۴۷ نشان می­دهد مدل دارای برازش قوی می باشد و داده­ها تایید کننده مدل تجربی پژوهش می باشند.