شناسایی و ارزیابی کمی خطاهای انسانی اپراتورهای اتاق کنترل پالایشگاه دوم پارس جنوبی با بهره گیری از روش تحلیل سلسله مراتبی وظایف، رویکرد سیستماتیک پیش بینی و کاهش خطای انسانی

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 30

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_MRPE-2-3_003

تاریخ نمایه سازی: 29 اردیبهشت 1403

چکیده مقاله:

هدف: هدف از این پژوهش شناسایی و ارزیابی کمی خطاهای انسانی اپراتورهای اتاق کنترل پالایشگاه دوم پارس جنوبی با بهره گیری از روش «تحلیل سلسله مراتبی وظایف» و «رویکرد سیستماتیک پیش بینی و کاهش خطای انسانی» است.روش شناسی پژوهش: این بررسی در اتاق کنترل مرکزی پالایشگاه دوم پارس جنوبی انجام شد، داده های لازم با استفاده از روش SHERPA و HTA جمع آوری شده است. در فاز اول با روش واکاوی سلسله مراتب وظایف و در مرحله بعد با استفاده از روش SHERPA به شناسایی و ارزیابی خطاهای انسانی پرداخته است.یافته ها: از کلیه خطاهای شناسایی شده در پالایشگاه (۱۴۳ خطا) حاصل از تجزیه وتحلیل برگه های کار SHERPA، ۱۰۲ خطا (%۷۱.۳۳) مربوط به خطاهای عملکردی، ۳۵ خطا (%۲۴.۴۷) مربوط به خطاهای بازدید، ۳ خطا (%۲.۱) مربوط به خطاهای ارتباطاتی، ۳ خطا (%۲.۱) مربوط به خطاهای بازیابی و ۰ خطا (%۰) مربوط به خطاهای انتخاب گزارش شد. هم چنین بر طبق این مطالعه %۱۴ از انواع پیامدهای ناشی از خطاها، پیامدهای خیلی شدید را تشکیل داد. مشهودترین خطاها مربوط به خطاهای عملکردی و بازدید بود. با توجه به پیشگیری و کاهش وقوع هرکدام از خطاهای شناسایی شده و محدود کردن پیامدهای ناشی از آن ها اقدامات کنترلی مناسبی در قالب تغییرات در طراحی تجهیزات، نوع آموزش، تغییر در روش های کاری، بازنگری، تدوین و به روز کردن دستورالعمل های کاری ارایه شد.اصالت/ارزش افزوده علمی: پژوهش حاضر در راستای همین موضوع به بررسی شناسایی و ارزیابی کمی خطاهای انسانی اپراتورهای اتاق کنترل پالایشگاه دوم پارس جنوبی با بهره گیری از روش «تحلیل سلسله مراتبی وظایف»، «رویکرد سیستماتیک پیش بینی و کاهش خطای انسانی» می پردازد.

کلیدواژه ها:

خطای انسانی ، اتاق کنترل ، روش HTA و SHERPA

نویسندگان

حسین قاسمی

گروه مهندسی بخش ایمنی، بهداشت، محیط زیست، موسسه آموزش عالی کرمان، ایران.

ایدا تیبیان

گروه مهندسی بخش ایمنی، بهداشت، محیط زیست، موسسه آموزش عالی کرمان، ایران.

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Hajihosseini, A. . (۲۰۲۱). Human error engineering: human error identification ...
  • Kletz, T. A. (۲۰۰۶). An engineer’s view of human error. ...
  • Mirsaraj, S., karimi, A., Abedi, M., Arab Amari, R., Esmaili, ...
  • Santamaría Ramiro, J. M., & Braña Aísa, P. A. (۱۹۹۸). ...
  • Wilkinson, J., & Lucas, D. (۲۰۰۲). Better alarm handling-a practical ...
  • Hasegawa, S., Takeshita, H., Yoshii, F., Makuuchi, K., & Nishimoto, ...
  • Gupta, J. P. (۲۰۰۲). The Bhopal gas tragedy: could it ...
  • Lawton, R., & Ward, N. J. (۲۰۰۵). A systems analysis ...
  • Hanowski, R. J., Medina, A. L., Wierwille, W. W., & ...
  • Ghasemi, M., Zakerian, A., & Azhdari, M. (۲۰۱۰). Ergonomic assessment ...
  • Jafari, M. J., Haji Hoseini, A. R., Halvani, G. H., ...
  • Ramezanifar, S., Ramezanifar, E., & Sahlabadi, A. S. (۲۰۲۲). Investigating ...
  • Feyer, A. M., Williamson, A. M., & Cairns, D. R. ...
  • Embrey, D. (۲۰۰۰). Task analysis techniques. Human Reliability Associates Ltd ...
  • Stanton, N. A. (۲۰۰۶). Hierarchical task analysis: developments, applications, and ...
  • Stanton, N. A., Salmon, P., & Walker, G. (۲۰۰۳). Human ...
  • Harris, D., Stanton, N. A., Marshall, A., Young, M. S., ...
  • Halvani, G., Mehrparvar, A., Shamsi, F., Rafieenia, R., Khani Mouseloo, ...
  • Mazloumi, A., Kermani, A., NaslSeraji, J., & GhasemZadeh, F. (۲۰۱۳). ...
  • Stanton, N. (۲۰۰۶). Human factors and ergonomics methods. International encyclopedia ...
  • Yang, C. W., Lin, C. J., Jou, Y. T., & ...
  • Lane, R., Stanton, N. A., & Harrison, D. (۲۰۰۶). Applying ...
  • Habibi E, Gharib S, Mohammadfam I, R. M. (۲۰۱۱). Human ...
  • Grozdanović, M., & Stojiljkovic, E. (۲۰۰۶). Framework for human error ...
  • نمایش کامل مراجع