بررسی بیان گیرنده ی NMDA و عملکردهای شناختی در کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی
محل انتشار: فصلنامه تازه های علوم شناختی، دوره: 25، شماره: 4
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 25
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ICSS-25-4_007
تاریخ نمایه سازی: 23 اردیبهشت 1403
چکیده مقاله:
چکیده اختلال نقص توجه وبیش فعالی (Attention Deficit Hyperactivity Disorder) یکی از شایع ترین اختلالات عصبی و رفتاری در دنیا محسوب می شود. یافته های مطالعات بالینی، ژنتیکی و مدل حیوانی نشان داده اند که گیرنده های N-methyl-D-aspartate (NMDA) ممکن است نقش فعالی در بروز بسیاری از اختلالات اعصاب و روان داشته باشند و نقص در عملکرد گیرنده های NMDA ممکن است منجر به اختلال در تمرکز و یادگیری و بروز رفتار های تکانشگری و پرتحرکی شود. به همین دلیل فرضیه ای ساخته شد و در راستای آن، سطح بیان پروتئین های NR۱ و NR۲ که از زیر واحد های اصلی گیرنده های NMDA می باشند در این مطالعه مورد سنجش قرار گرفت . روش کار ابتدا از کاندیداهای معرفی شده آزمون K-SADS با هدف تشخیص اختلالات همراه و تست هوش ریون جهت بررسی وضعیت هوش شرکت کنندگان گرفته شد و پس از متناسب شدن با معیارهای ورود به مطالعه، آزمودنی ها در تعداد ۷۰ نفر شرکت کننده در دو گروه افراد مبتلا به اختلال نقص توجه وبیش فعالی ( تعداد ۵۰ نفر) با همسالان خود در گروه کنترل( تعداد ۲۰ نفر) وارد مطالعه شدند. سپس تست IVA-۲ جهت بررسی وضعیت علایم توجهی و شدت اختلال انجام گرفت و از هر دو گروه، نمونه ی خونی گرفته و با استفاده از روش وسترن بلاتینگ، بیان زیرواحدهای NR۱و NR۲ در پلاسمای خون آنها به طور کمی مورد محاسبه قرار گرفت. یافته ها نتایج به دست آمده از آزمون هوش ریون نشاندهنده ی هنجار بودن هوش افراد شرکت کننده در مطالعه بود و نتایج پرسشنامه ی K-SADS نیز عدم وجود اختلال همراه در گروه آزمایش را نشان می داد. یافته های بدست آمده از روند وسترن بلاتینگ نشان دادند که غلظت پروتئین های NR۱،NR۲ در پلاسمای خون افراد مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی به مقدار قابل توجه ای کمتر از همسالان خود در گروه کنترل می باشد. با توجه به نمرات بهره ی تمرکزی در تست IVA-۲ که نشاندهنده ی کاهش بهره ی تمرکزی در افراد گروه آزمایش به نسبت گروه کنترل بود و مقایسه ی ارتباط بین اعداد در هر دو گروه مشخص می کند که غلظت پایین تر زیرواحدهای NR۱,NR۲ می تواند باعث کاهش بهره ی تمرکزی و نیز کاهش زیرواحدهای شناختی و شدت اختلال در تست IVA-۲ در گروه آزمایش باشد. نتیجه گیری این اختلاف معنی دار در نتایج این مطالعه، اثربخشی بیان زیرواحدهای NR۱ ،NR۲ در گیرنده های NMDA و در نهایت سیستم گلوتاماترژیک را در اختلال نقص توجه و بیش فعالی، شدت آن و علایم شناختی مرتبط با آن، مشخص می-کند که در نهایت می تواند منجر به تبیین مجدد مسیر دارویی و ایجاد پروتکل های درمان توانبخشی در این اختلال گردد.
کلیدواژه ها:
Cognitive function ، NMDA receptor ، NR۱ ، NR۲ ، ADHD ، عملکرد شناختی ، گیرنده NMDA ، NR۱ ، NR۲ ، اختلال نقص توجه و بیش فعالی
نویسندگان
سجاد حق شناس
Shahid Beheshti University- Institute of cognitive science
محمدرضا زرین دست
department of pharmacology. Tehran university of medical science
محمد ناصحی
Neuroscience Research Center, Amiral Momenin Hospital, Azad University of Medical science
پیمان حسنی ابهریان
Institute of cognitive science
سولماز خلیفه
Neuroscience Research Center, Amiral Momenin Hospital, Azad University of Medical science
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :