اخلاق محوری و جرمانگاری مشروط برا ی آزمون و خطای مکرر نافرجام سیاست های اقتصادی شهر، ابزاری برای پایان دادن به دور باطل فرصت طلبی و سواری مجانی

یکی از زمینه های فرصت طلبی و رانت جویی غیرمولدها و ربوی ها در اقتصاد شهری، تکرار مکرر سیاست هایی است که دربیش از سه دهه گذشته شکست خورده اند. سیاست های نئولیبرالی تعدیل ساختاری از این جمله هستند. آنچه جای بحثدارد این است که، نگرش و اقدام حقوقی کنونی نسبت به تکرار مکرر آزمون و خطاهای سیاستی نافرجام دچار نواقص جدیاست و در مورد سیاستگذاری های نادرست اقتصادی که قصدمندانه صورت می گیرد، جرم انگاری نمی کند. البته هرگونهخطای سیاستگذاری اقتصادی را نمی شود جر مانگاری کرد. از آن جمله: خطاهایی که از فقر دانایی ما نشئت می گیرند یااز سیاست های اقتصادی حامی فعالیت های جدید و نوآور، که گزینش های اشتباه در آن زمینه بروز دارد، یا خطاهای سیاستیبرآمده از ماهیت مدام در حال تغییر محیط شهری که اموری بدیع را در مقابل سیاستگذاران قرار میدهد. مقاله حاضر درچارچوب دستگاه نظری نهادی جدید و رویکرد اقتصاد سیاسی به مسئله، با هدف تقلیل خطاهای سیاستی و پایان دادن بهدور باطل فرصت طلبی ها و رانت جویی ها از مسیر تکرار مکرر سیاست ها ی به تجربه شکست خورده، نتیجه می گیرد که اولاباید در مورد تکرار خطاهای سیاستی که زمینه پرهیز از آنها فراهم بوده، جرم انگاری شود؛ ثانیا اخلاق محور ی، به ویژه دربین مسئولان شهری باید بسط یابد تا هم از آزمون و خطاهای سیاست های نافرجام بکاهد و هم ضمانت اجرایی قوانینتنبیه کننده خاطیان را بیشتر کند. مقاله همچنین تاکید دارد که ساختار نهادی برای تجمیع و بسط و گسترش اطلاعاتلازم برای سیاست گذاری در چارچوب منافع عمومی باید تمهید شود .