آسیب ها و موانع آموزشی در یادگیری دانش آموزان

در دنیای پرتلاطم اطلاعات و تحولات فناوری ،آموزش به عنوان چراغ راهنمای رشد و توسعه فردی ما نقشی بی پایان ایفا می کند.ناتوانی های یادگیری اصطلاحی کلی است که به شکل مشکلات عمده در فراگیری و به کارگیری توانایی های گوش دادن، صحبت کردن، خواندن، نوشتن ، استدلال یا محاسبات ریاضی آشکار می شود. این اختلالها ذاتی هستند و فرض می شود که از اختلال کارکرد دستگاه عصبی مرکزی نشات می گیرند و ممکن است در کنار ناتوانی های یادگیری اشکالاتی در خود نظم دهی رفتارها، ادراک اجتماعی و تعامل اجتماعی وجود داشته باشد، اما این مسائل فی نفسه ناتوانی یادگیری به شمار نمی آیند.ناتوانی یادگیری ممکن است همراه با سایر عارضه های معلولیتی باشد. (برای مثال، نقص حسی ، عقب ماندگی ذهنی ، اختلال اجتماعی و هیجانی ) یا با تاثیرات محیطی توام باشد (نظیر تفاوت های فرهنگی ، آموزش ناکافی - نامناسب ، عوامل روانزاد)،اما نتیجه این عارضه ها یا تاثیرات نیست . ناتوانی های یادگیری معضلاتی فراتر از مشکلات درسی نیز به همراه دارد. درک جامع معمای ناتوانی های یادگیری مستلزم توجه به جو اجتماعی ، عاطفی و رفتاری زندگی کودک است . پژوهش ها حاکی از آن است که مشکل اصلی بسیاری از دانش آموزان دچار ناتوانی های یادگیری ضعف مهارت های اجتماعی است . این دانش آموزان توجه و حساسیتی نسبت به دیگران ندارند، درکشان از موقعیت های اجتماعی کم است و از نظر اجتماعی طرد شدهاند. دانش آموزان مبتلا به ناتوانی های یادگیری در هر کلاس درس یافت می شوند. معمولا این دانش آموزان چارهای جز ترک تحصیل ندارند، مگر آنکه مشکلات آنان به موقع تشخیص داده و درمان شود. ناتوانی های یادگیری عارضه ای گیج کننده است ، زیرا هر فرد مجموعه استعدادها و ویژگی های منحصر به فردی دارد. دانش آموزان مبتلا به ناتوانی های یادگیری نابینا نیستند، اما نمی توانند بسیاری از چیزها را مانند همسالان خود ببینند، ناشنوا نیستند، اما در بسیاری از موارد نمی توانند مانند افراد طبیعی گوش کنند یا صداها را بشنوند، از نظر رشد شناختی عقب ماندگی ندارند، ولی با روش متفاوتی یاد می گیرند. افزون بر این ، آنان با بسیاری از رفتارهایشان باعث به هم ریختن کلاس درس و ایجاد ناراحتی در خانه می شوند.