اثربخشی مداخلات موسیقی درمانی فعال و غیرفعال شناختی رفتاری(CBAPMT) بر کاهش و بهبود اختلال اضطراب فراگیر (GAD)، کودک ۸ تا ۹ سال دچار آسیب دلبستگی افراطی به موبایل و تبلت(مطالعه موردی)

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 30

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

VSSCO01_008

تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1403

چکیده مقاله:

زمینه و هدف:ویژگی اصلی اختلال اضطراب فراگیر، نگرانی و اضطراب مفرط(انتظار توام با تشویق) در مورد وقایع و فعالیت های مختلف است.کنترل نگرانی و اضطراب برای بیمار دشوار و افکار اضطرابی مانع تمرکز فرد برای انجام کارهای پیش رو می گردند. اضطراب و نگرانی مفرط درباره چندین واقعه یا فعالیت در اکثر ایام و طی یک دوره لااقل شش ماهه است. روش:پژوهش حاضر از نوع تحقیقات کاربردی بصورت مطالعه موردی پیش و پس آزمون از میان کودکان GAD دچار آسیب دلبستگی افراطی به موبایل و تبلت، با اختلال اضطراب کودکی، به روش نمونه گیری در دسترس و به صورت تصادفی ساده بوده که در جلسات CBAPMT شرکت کنند. ارزیابی و تست توسط پرسشنامه استاندارد رتبه بندی بالینی، مشاهده رفتاری، مشاهده والدینی و خودگزارش، بسته هوش معنوی کودک و اشتیاق کودک و اضطراب و افسردگی بک صورت پذیرفت. کودک در جلساتCBAPMT در ۳۰ جلسه به مدت ۴۵ دقیقه دو روز در هفته برگزار شد، شرکت کرد. این جلسات در موسسه علوم و فنون هنردرمانی سحاب و بنیاد هنردرمانی بهزیستی تهران تشکیل گردید.یافته ها:نتایج آنالیز دادها نشان داد CBAPMT بر GAD کودک دچار آسیب دلبستگی افراطی به موبایل و تبلت موثر و ماندگاری اثر دارد. تجزیه و تحلیل آماری و مقایسه میانگین کل در پیش و پس آزمون برای اضطراب و همچنین پیش و پس آزمون با استفاده از آمار ویلکاکسون (BAI) نشان داد که اندازه اثر مداخلات CBAPMT در درمان کودک GAD دچار آسیب از موبایل و تبلت زیاد است. داده ها با استفاده از آزمون تست ارزیابی موسیقی درمانی سحاب تجزیه وتحلیل شدند.نتیجه گیری:نتایج بیانگر اینست تمرینات CBAPMT کودک GAD دچار آسیب از موبایل و تبلت، که باعث ناتوانی، خستگی و ضعف شدید، مشکلات تمرکز، اختلالات خواب و افکار پریشان می شود را کاهش و بهبود می دهد. همراهی جلسات CBAPMT بر بهبود کودک GAD دچار آسیب از موبایل و تبلت بعنوان بخش مهمی از درمان می باشد.

نویسندگان

سحاب تربتی

پژوهشکده علوم تحقیقات مهارت وفناوری

پروانه یزدان پناه

دانشجوی ارشدروانشناسی بالینی دانشگاه آزاداسلامی / تهران جنوب