بررسی تاثیر عوامل شادی آفرین بر یادگیری دانش آموزان در سیستم های آموزشی

موفقیت تحصیلی دانش آموزان از موضوعات مهمی است که تحت تاثیر عوامل مختلفی است. در مطالعات اخیر نقش نشاط و شادکامی بر پیشرفت های تحصیلی مورد توجه قرار گرفته است. نشاط و شادابی در مدرسه باعث رشد و شکوفایی در همه ی ابعاد وجودی یک دانش آموز می شود. در محیط شاد، ذهن انسان پویا، زبانش گویا و استعدادش شکوفا می گردد. در قرن جدید سرلوحه ی تعلیم و تربیت در یک جمله خلاصه شده است. «شوق زندگی کردن را به دانش آموزان بیاموزیم» پس باید معتقد باشیم که در حقیقت رشد پایدار ما در گرو شادی پایدار است و این شادی باید در مدارس ایجاد و مدیریت شود و تمام دست اندرکاران آموزش و پرورش باید تلاش کنند مراکز آموزشی را به محیط شاد و جذاب تبدیل کنند. بنابراین لازم است والدین و مربیان و همه دست اندرکاران آموزش و پرورش با همکاری و تعامل، تلاش خود را بکار گیرند تا مراکز آموزشی را به محیط هایی با نشاط و جذاب برای دانش آموزان تبدیل کنند تا پیشرفت آموزشی مطابق با استانداردهای جهانی ایجاد نمود. دنیای صنعتی امروز و پیچیده شدن روابط، میزان ناکامی ها و فشارهای روانی مردم رو به افزونی گذاشته و زندگی را به کام برخی تلخ کرده است. در این بین دانش آموزان از این قاعده مستثنی شده باشد. بطوریکه شور و شوق به تحصیل، فعال شدن حس کنجکاوی و افزایش خلاقیت دانش آموزان ارتباط نزدیکی با وضعیت محوطه آموزشی آنها دارد. ایجاد محیط آموزشی با نشاط برای دانش آموزان سال هاست که به عنوان یک دغدغه جدی نزد سیاست گزاران و برنامه ریزان آموزش و پرورش مطرح شده است. این مساله یکی از نیازهای اساسی دانش آموزان در مقاطع مختلف تحصیلی است، زیرا کودکان بسیار بصری هستند. آنها از محیط و فضاهایی که نشاط و شادابی را القاء کند، لذت می برند و به دلیل افزایش انگیزه ها، پیشرفت های چشمگیری در زمینه های علمی خواهند داشت. اگر امکانات، تسهیلات و برنامه ریزی های دقیق و متناسب آموزشی نبوده و نسبت به نسل های قبل تکالیف پیچیده تر بر عهده داشته و ملزم به رعایت برنامه ریزی های نوین آموزشی می باشند. گاهی شکست ها و ناکامی ها باعث دلسردی آنان در حل مسائل می شود و در واقع درماندگی آموخته شده ایجاد می شود.