تعیین درصد تاثیرات بازگشت دوره ای آلودگی هوا بر روی شاخص های رفتاری افراد جوان

آلودگی هوا عبارت است از وجود و پخش یک یا چند آلوده کننده اعم از جامد، مایع ، گاز، تشعشع پرتوزا و غیرپرتوزا در هوای آزاد به مقدار و مدتی که کیفیت آن را به طوری که زیان آور برای انسان و سایر موجودات زنده و یا گیاهان و یا آثار و ابنیه باشد تغییر دهد.آلاینده های هوا همچنین می تواند اثرات عصبی شناختی جدی ایجاد کنند، از تغییرات رفتاری گرفته تا اختلالات عصبی که در نهایت می تواند اثرات مخربی بر سلامت روان داشته باشد.آلاینده های هوا، به ویژه ذرات معلق ، باعث التهاب و استرس اکسیداتیو در مغز می شوند که می تواند منجر به بروز افسردگی شود.آلودگی هوا امروزه به یکی از چالش های جوامع صنعتی تبدیل شدهاست . در جوامع صنعتی به دلیل رونق کارخانه ها و کاهش استفاده سوخت های سالم و قابل بازیافت ، آلودگی روز به روز در حال افزایش است ، شهر تهران هم از این قاعده مستثنی نیست . افزایش آلودگی می تواند به مرور زمان بر روی وضعیت جسمی و روحی انسان تاثیر بگذارد. آلودگی هوا تنها موجب بیماری های جسمی چون تنگی نفس ، بیماری های قلبی ، آسم و ... نخواهد شد بلکه روح و روان فرد را هم تحت تاثیر خود قرار می دهد. استرس، اضطراب، زودرنجی ، پرخاشگری و ... از جمله آسیب های روحی و روانی است که فرد به آن مبتلا می شود. افرادی که در محیط های آلوده زندگی می کنند در برابر کوچک ترین فشار اجتماعی واکنش نشان می دهند. واکنش آن ها هم ، همراه با خشونت و سرزنش است بدین ترتیب برقراری رابطه با محیط جامعه و دوستان برای این دسته از افراد کمی سخت خواهد شد.در این مقاله سعی گشته ، مطالعات بر روی افراد ۲۰ الی ۴۰ سال صورت گیرد. در مرحله اول قبل از آگاهی افراد نسبت به اثرات سوء و مضرات آلودگی هوا بر سلامت روان، سنجش صورت می گیرد و سه شاخص اضطراب، خشم و تمایل به خودکشی آن ها در مورد بازگشت دوره ای آلودگی هوا بررسی شده است . در مرحله دوم پس از دادن آگاهی نسبت به اثرات سوء و مضرات آلودگی هوا بر سلامت روان، سنجش صورت می گیرد و سه شاخص مذکور در مورد بازگشت دوره ای آلودگی هوا بررسی شدهاست . مرحله سوم پس از تجربه عملی آلودگی هوا توسط افراد، سنجش بر روی آن ها صورت گرفته است و سه شاخص مذکور پس از سانحه مورد ارزیابی قرار گرفته است .