تاثیر آیین های ایران باستان بر نورپردازی در نگارگری ( با تاکید بر آیین مانوی )

نگارگری ایرانی از جهات بسیاری با دیگر سبک های نقاشی تفاوتها ی بسیاری دارد. چه در ترکیب بندی ، بکارگیری نقوش هندسی ، فلسفه و سوژه های بکارگرفته شده شیوه نگارگری ایرانی در نورپردازی و کاربرد رنگ بسیار چشمگیر است . در این مقاله به پاسخ این پرسش ها می پردازیم که نگارگری ایرانی از آیین مانوی و اندیشه های ایران باستان در به کارگیری نور چه تاثیری گرفته است . همچنین تلاش می شود پیشینه های باستانی نورپردازی در نگارگری ایرانی بررسی شود و فلسفه و اندیشه این سبک خاص از نورپردازی بیان گردد. بر اساس یافته ها، در نگارگری ایرانی سایه و تیرگی به کار گرفته نمی شود و همه چیز آکنده در روشنایی است . این شیوه به کارگیری نور و تاثیر آن بر روی کاربرد رنگ ها ریشه در آیین های باستانی ایران دارد. ایرانیان از زمانهای بسیار کهن به نور خورشید توجه ویژهای داشته اند. نبرد میان روشنایی و تاریکی و پیروزی روشنایی ، پایه باورهای آیین مانوی و سا یر کیش های ایران باستان است که نگارگران ایرانی در طول تاریخ آن را در کار خود بازتاب داده اند.