بررسی خصوصیات ژئوشیمیایی سازند سورمه به عنوان سنگ منشا احتمالی در میدان پارس جنوبی

میدان پارس جنوبی با توجه به ذخایر عظیم گازی و پتانسیل مناسب تولید از لایه نفتی (سازندهای داریانبالایی، پائینی و بخش مدود سازند سروک)، یکی از مهمترین ذخایر هیدروکربنی کشور می باشد. هدف از اینمطالعه تعیین خصوصیات ژئوشیمیایی سازند سورمه ب هعنوان سن گ منشا احتمالی از نقطه نظر کمیت، کیفیت وسطح پختگی مواد آلی است. بدین منظور جهت ارزیابی وضعیت بلوغ و پتانسیل هیدروکربورزایی، نمونه هایی از خرده های حفاری مربوط به این سازند در سه چاه C,B,A تهیه شده و جهت آنالیز پیرولیز راک- اول و بایومارکرها مورد استفاده قرار گرفتند. با توجه به نتایج حاصل از آنالیز راک- اول، سازند مورد مطالعه از نقطه نظر میزان کل کربن آلی TOC فقیر بوده و دارای کروژنی از نوع III,II می باشد. در اغلب نمونه های مورد مطالعه کروژن از نوع مولد نفت-گاز می باشد و مقادیر شاخص هیدروژن آنها HI در محدوده ۳۰۰-۱۵۰ قرار دارد. از نظر میزان پختگی کروژن، سازند مذکور نابالغ بوده و به طور غالب در انتهای دیاژنز (و بعضا در شروعپنجره نفت زایی بر اساس بایومارکرها) قرار دارد. بنابراین، این سازند از لحاظ پتانسیل هیدروکربن زایی ضعیفبوده و فاقد کروژن مناسب جهت تولید هیدروکربن به صورت محلی م یباشد. آنالیز بایومارکرها نیز خصوصیاتسنگ مادری، با لیتولوژی کربناته را برای مواد آلی موجود در این سازند نشان می دهد که از نظر شرایط محیطرسوبی در یک شرایط نیمه احیایی رسوب کرده است. با توجه به اینکه این سازند نمی تواند به عنوان سنگ مادر مناسب، جهت تولید هیدروکربن به حساب آید، تشابه الگوی برش های هیدروکربنی SARA روند تغییرات یکسان در طول و عرض میدان احتمال آغشته بودن این سازند را به یک نفت تازه بالغ (آلودگی نفت هایمهاجرتی) قوت می بخشد.