تبیین نقش مشارکت خانواده در تعالی آموزش و پرورش و تاثیر آن بر کاهش آسیبهای اجتماعی

خانواده به عنوان یک نهاد اجتماعی ضامن سلامت ، سعادت و تعالی جامعه می باشد. به بیان دیگر خانه و خانواده بنیان گذار اصلی شخصیت کودک به شمار می رود. خانواده نخستین پرورشگاه و آموزشگاه هر جامعه است. از سوی دیگر اولیای تعلیم و تربیت می باشند چنانچه این دو هم سر با یکدیگر در زمینه ی تعلیم و تربیت فرزندان این مرز و بوم گام بردارند حاصل این تعامل ، نسلی تربیت شده و آماده ی خدمت به آینده کشوری اسلامی میگردد.بر کسی پوشیده نیست که معلم در تربیت و سرنوشت کودک نقش موثری ایفا می کند، او بر کلیه رفتارها و عملکرد فراگیران تاثیر گذار است. همان تاثیری که آفتاب بر زمین می گذارد و همان نتایجی که آب در حیات بر جای می گذارد. در زندگی بشر سازمان ها و نهاد های گوناگون دست در دست یکدیگر در جهت پیشرفت جوامع تلاش می کنند، اما به نظر می رسد سازمان آموزش و پرورش به دلایل مختلف از جایگاه ویژه ای برخوردار است از جمله :اول این که به خاطر گستردگی ، تقربای تمامی افراد یک مملکت با آموزش و پرورش سر و کار دارند ، حال این ارتباط می تواند مستقیم یا غیر مستقیم باشد. برای نمونه اکثر قریب به اتفاق خانواده ها یک یا چند دانش آموز دارند. خیلی از خانواده ها یک یا چند آموزگار به جامعه تحویل داده اند که این دو نمونه رابطه مستقیم افراد جامعه را با آموزش و پرورش نشان می دهد. سایر افراد نیز به طور غیر مستقیم با سازمان آموزش و پرورش ارتباط دارند.مقاله حاضر کوششی است برای تبیین نقش مشارکت خانواده در تعالی آموزش و پرورش و تاثیر آن بر کاهش آسیبهای اجتماعی