اثر برخی از خصوصیات توپوگرافی بر تنوع گیاهی (مطالعه موردی: مراتع استپی ندوشن یزد)

حفظ تنوع گونه­ای یکی از اهداف اصلی مدیریت اکوسیستم است و با اندازه­­گیری تنوع و بررسی توزیع گونه­ها می­توان توصیه­های مدیرتی لازم را ارائه نمود. در این تحقیق اثر شیب، ارتفاع از سطح دریا و جهت بر تنوع، غنا و یکنواختی گونه­های گیاهی در مراتع اسثپی ندوشن یزد مورد بررسی قرار گرفت. روش نمونه­برداری سیستماتیک-تصادفی بود و اندازه پلات های نمونه­برداری براساس روش سطح حداقل تعیین گردید. براساس نتایج، ارتفاع از سطح دریا بر تنوع، غنا و یکنواختی گونه­های گیاهی منطقه تاثیر معنی­داری داشت و دامنه ارتفاعی میانی (۲۶۰۰-۲۴۰۰ متر) تنوع، غنا و یکنواختی بالاتری داشتند. به­طوری­که شیب دامنه نیز تنوع و غنای گونه­ای را به طور معنی­داری تحت تاثیر قرار داد و شیب­های زیاد (۵۰-۳۰ درصد) بالاترین تنوع و غنای گونه­ای را به خود اختصاص دادند. البته جهت دامنه تاثیر معنی­داری بر شاخصهای تنوع زیستی نداشت